bugün

girecek daha zevkli şeyler bul. sakata gelmişin, çık hemen çık çık.
aksine sorunlarınızı düşünün. Düşünmeyip, içinizde biriktirdiğiniz zaman daha kötü olursunuz. Bol bol konuşun, konuşacak birini bulamazsanız aynanın karşısında kendinizle konuşun ama konuşun.
olayları takmamaya çalışın
hayattan zevk almaya bakın
sonunda pişman olacağınız şeyler yapmayın
girmeyin alışkanlık yapar kolay kolay düzelemessiniz
baktınız olmuyor intihar edin kurtulun.
prozac. tüy gibi hafifleyip, herkesin yüzüne gevrek gevrek gülmek için birebir.
(bkz: selectra)
silkin kendine gel pezeveng herif.
açık havada müzik dinleyerek yürümek. hatta belki koşmak.
amelie filmini izlemek.
aheste aheste,güzel bir banyo yapmak, ve güzel bir bardak kahve içmek.
puzzle yapmak.
ilaç gibi gelebilecek tavsiyelerdir.

sebepsizce depresyondayım lan önerin bir şeyler. takipteyim.
Elinize çayınızı alıp durmadan her şeyi eleştirin.
Mastürbasyon.
depresyondan cikarmaya yardim edecek tavsiyelerdir.
benden bayanlar icin olanlar : cikolata, alisveris, eglenceli arkadas, parti, disko ve buralarda kacamak flortler. eger yazsa deniz kenarinda bir otelde eglenceli arkadasla tatil.
insanlığın nice badireyi atlattığını düşünün.

mussoliniyi, hitleri yerin dibine gömmüş insanoğlunun, en karamsar olduğu anlarda bile neler yaptığı hatırlayın.

eminim ki sizi depresyona sokan şeye başka bir açıdan bakmaya başlayacaksınız.
en önemli tavsiye anti depresan denen illete bulaşılmamasıdır. nedeni de şudur: eğer depresyona sebep olan küçük bir acıyı bile anti depresanla yenerseniz ileride daha büyük sorunlarınız olduğunda, her başınız sıkıştığında ona muhtaç olacaksınız. o yüzden gerek yok. ben yeterince tecrübeli biri olarak söylüyorum ki hiçbir işe yaramıyor uzun vadede. burada ucuz insanlar gibi anti depresan kullanıyorum çok sorunum var görüntüsü vermek için değil gerçekten yardımcı olmak için söylüyorum bir boka yaramıyor. tek yaptığı beyni uyuşturmak, hiçbir şeyi umursamamayı sağlamak. bir süre sonra salaklaştığınızı hissediyorsunuz, eski kişiliğinizi özlüyorsunuz.

bir diğer tavsiyeye gelince de, kitap okumaktır efendim. hatta yazar da vereceğim: tolstoy, kosinski, trevanian, dino buzzati.

spor yapmak, akşamları yürüyüşe çıkmak, kafa dengi bir büyüğünüzle telefonla konuşmak -özellikle akşamları- gerçekten size iyi gelebilir bu dönemlerde.
sozlukten cik. film izle, kitap oku, parka git oynayan cocuklari izle. adam akilli bir mesgale bul. insanlari yalnizlastiran, yabancilastiran bu internet denen bok zaten.
yatağa gir ağlayabildiğin kadar ağla böyle mutsuz takıl üç beş gün evden çıkma pijamalı gez telefonunu kapat filme vur kendini yastıkla dertleş sonra kendine gel.
(bkz: prozac)

görsel
geçici bir çözüm olmamakla birlikte uyumak. onun dışında biraz dışarıya çıkıp hava almak iyi gelecektir.
benden uzak durun.
en pratik ve etkili çözüm sosyalleşmektir. dışarıda, çevrende insanlarla geçirdiğin her saat, yaptığın her aktivite depresyonun üstesinden gelmene yardımcı olacaktır.
before the dawn dinlenmeli müthiş kafa dağıtıyor.

http://www.youtube.com/watch?v=xpAS9pioQz8
siktir et çıkma. nasılsa en yakın zamanda yine giricen.
yorgana dolanıp tavanı seyrederek ne kadar başarısız işe yaramaz bir insan oldugunu, hayatın ne kadar zor, zevksiz, girift olduğunu, bu acımasız gerçekleri artık daha fazla görmezden gelmeyi başaramayacağını ve hayatının artık bu tonda geçeceğini yoğun bir şekilde düşünüp beyninin artık kafatasının arasında sıkıştığını ve hücrelerde cayır cayır yaktığı seratonini hissederek ölüme doğru gittiğini bilmekle işe başlanılabilir. hastalığının ne olduğunu bilmek önemlidir zira.
gülmeyi denemektir. belki faydası olur.
(bkz: böyle buyurdu zerdüşt)
(erkekse) traş olmak, (kadınsa) kuaföre gitmek, ılık duş, sevilen bir sebze yemeği ve başarısız olduğu halde mutlu kalabilmiş bir arkadaşla geyik muhabbeti veya film (sinemada olması tercih nedenidir)

bunlar yapılacaklardır. yapılmayacaklar ise, alkol, uyuşturucu, uyku, yalnızlık, kendine acıma.

bu arada, komedi filmleri izlemenin aslında depresyona hiç iyi gelmediği tespit edilmiş. daha da kötü hale getirebiliyormuş. nedenini bilmiyorum ama bu bilimsel bir gerçek. şahsi deneyimlerim, tarihi filmler ile docu-drama tarzı filmlerin depresyona daha iyi geldiğini göstermiştir bana...