ben bu yazıyı kendime yazdım

Lan bi sus. sus. ne çok konuşuyorsun yahu. çarpacağım ağzına bir tane. yorulmadın mı kendinle kavga etmekten?

verdigin bir sozu daha tutmayarak belkide sana en cok yakisan seyi yaptin.

kimsenin bilmediği bir yalnızlık var her hücremde zalimce gizlenen. herkes terk etti beni gözlerimdeki yaşam ışığım bile. nerde kaldı şu azrail açık bütün kapılarım hadi ama...

çok bencilsin. ancak entry giriyorsun. bunca insan birşeyler yazıyor. gözüne çarpanlar dışındakileri de okumayı denesen fena olmaz. arada sıra yaptığında çok güldüğün oluyordu hani. hatırla. ibneliğin lüzumu yok efendi ol canımı sıkma amına koyduğum hasta etme lan beni!

kendine gel ve artık bir karar ver her ne yapacaksan bir an evvel yap. adam ol beni çıldırtma.

başka çaremiz mi var, nerde?
hala bir ümit mi var, bekle!
sol yanın feryat eder, dinle!
söyle bu kaçıncı ettiğin tövbe?

sıkıldım kendimden, aptalı mıyım neyim ben?

bak yavrum anlıyorum seviyorsun ama yeter lan bi bünye bu kadar zorlanmaz ki hem o çocuğu da rahat bırak artık yoksa senin yüzünden intihar edecek garibim , seviliyorsun by.

icinde ofke olmasin. birak. sadece kendini gosteriyor o kadar. umrunda mi? olmamali. ofken sana zarar veriyor. bunun farkinda olmalisin. senin icin de cok sey degisti. sen eski onu seviyosun. ama o artik o degil. yazdiklarini okumaya bile degmicek biri.

intikamdan vazgeç.

alıntı yaparak başlayacağım ama son zamanlarda neden böyleyim diye düşünüp duruyorum.

--spoiler--
polyanna benim yanımda eroinman bir fahişe kadar umutsuz kalırdı.
--spoiler--

kimseyi sevemicegini anladin bugun dimi? neyse sorun degil.

aferin! bugün sana, karakterine, iradene saygım arttı, yerine geldi.
o kadar yolu yürüdün ve içmemeye karar verip geri döndün. önemli olan yemekti; istediğini, doya doya yedin.
uzun yürüyüşün sonucu güneş çarptı ama önemli değil; kendine saygın, iraden yerine geldi.

4 günün kaldı biraz daha sabret. son vur kendini eğlenceye at kendini denize.

senin icin uzulmeyenlere sen niye uzuluyosun? herkes mutluyken sen niye olmuyosun. son gece bu! son!

eskiden iyi geceler mesajı atan birisi vardı. o mesaj gelmezse çok üzülüyordun. artık hiç gelmiyor ve galiba alıştın artık bu duruma.

sadece zaman derdi ya hani az da olsa haklıymış.

Hadi bakalım, az kaldı. Sen herkesten mükemmelsin. Sakın unutma. Senin onlar için düşündüğün, onların senin hakkında düşündüğünden elbette ki önemli. Bu hayatta en değerli kişi de sensin, başkaları için koşuşturmayı bırak artık. işin olmaz, senden de güzeli yok.

hayatından ne kadar yüzsün bir insan için 2 sene çaldığının farkına vardın mı?

oturup uzuunca bir yazı yazmak isterdim sana. ama ya yazsam hep boşa gidecek, bildiğin için onları mantıklı durumları,
görmezden geleceksin yine sen. yine kafana göre, pardon duygusal olarak yüreğinin götürdüğü yere gideceksin !

evet ünlem işareti koyuyorum sana, anlamıyorsun çünkü. ne kadar ünlemler belirtsem sana boş.
ileride üzüleceğin böyle apaçık ortada iken sen hem kendini yıpratmaktan , hem de mantıksız olmaktan zevk alıyorsun sanırım.

mantıklı olunca bir parça duygusuz, fakat kırılgan olmayacağını bile bile.

ileride ne olur bilemezsin, hayatın ne göstereceği de şüpheli.
sürekli bir umut , hayaller, beklentiler ve beklemeler içinde nice günlerini geçirdin, daha da devam edeceksin böyle olursa.

yüzde yetmiş mantığın , kalan da duyguların olsa bak her şey ne kadar güzel olacak.
tam tersini yapmak isteyen tarafına inat , sürdürmeye çalış olur mu?

zamana bırakma hiçbir şeyi. geleceğe dair etkilerini kafanda tasarla ;
ve ona göre düşün artık.

nasıl da isterdin değil mi, -nasılsın ? diye sorulduğunda bir kez de,
içinden direk ne geçiyorsa onu demeyi.

dürüst olmak en kolayı, en olası şey, fakat belki de böyle sorulara tamamen içini dökebileceklerinin nadirliği veya uzaklarda oluşudur da bir yandan seni üzen.

neyse, zaten kafanda dönüp dururken onca şey, bir de yazarak gözlerinin önüne getirme.

daha mantıklı olmanı isteyen, lostlands.

hersey sevgili bulmak degil. daha onemli mutluluklar var. basit olma.

kalk bi silkelen amk evde otur otur arka tamponu büyüttünde büyüttün.

kafamın içinde çok boyutlusun. her gece uyumadan önce kendini ve yaptıklarını tartmandan sıkıldım. bazen sesli konuşuyorsun ya, kendince kimsecikler çakmadı sanıyorsun, geçen gün ingilizce konuşurkene sen yine böyle, sesli sesli, acayip bakışlar yedin.

mezun olamadın ya, devlette kesiyor ya harçlığını, son bir bu ay alıcaksın ya o 260TLlik borç krediyi, koydu sana tabi. önceden mırın kırın ediyordun ya, fakir kalmak zor felan diye. işte şimdi fakirlik nasıl bir şeymiş onu gördün ya, macera hayallerini unuttun tabi.

bi ara okuldaki hocalara bile artistik yapıyordun ya, diyordun onlar benim peşimden koşsun, lan. bitirme alıcak hoca bulamaz haldesin, ortalama desen yerlerde, seni kovucaklar her biri kapılardan bunu köpek gibi biliyosun ya ve hala bilimsel bilimsel konuşabiliyorsun ilgi alanım bık bık diye, işte ben buna sinir oluyorum.

kendini intihar da edemiyorsun ya, buna bitiyorum.

oğlum yakışıklı adamsın six pack adonis ne ararsan var lan biraz çapkın ol amına koyim ya bu ne lan böyle hep yalnız takılıyorsun.

Ne olacak senin şu hayata sürekli olumlu ve umutlu bakışın? Her kötülükte bir güzellik araman ve şu dalgınlık? Bununla gelen unutkanlık!? Bir çözüm bulmalı etrafındaki insanları kırmamaya çalışmalısın. Selametle kal.

Bir saat bile sürmeyen saçma sapan bir kursa 200 lira bayılan aklına zıçam. *