babanın karizmasının çizildiği an

yokuşta arabayı kaldırırken stop ettirdiği andır.

ne zaman yapsa 3 gün dalgamı geçerim.

bozulan aletin tamir ettiğini zannedip, denediğinde ve çalışmayınca oluşan yüzdeki o ifade.

gidilen piknikte, derede yüzünü yıkarken, her zaman gömlek cebinde olan pilot kalem-sigara-çakmak üçlüsünü dereye düşürdüğü andır. dağ başında koca gün sigara da bulamaz, evlere şenliktir.****

kundakdaki oğlunun yetimhaneye verildiği an.

adam akıllı babalığını gösterdiği takdirde hiç bir zaman çizilmez bu karizma.

not: yahu hangi erkek çocuğunun ilk kahramanı babası değildir??

kafasını televizyon dolabının kapağına çarptığı andır.

mangaldaki etleri yaktığı andır.

edit:ya da mangalı bile yakamadığı.

tekno müziğe eşlik edip sözleri kendince uyduruğu andır. *

"hangi soruyu çözemedin? ver bakayım" deyip. Deftere bir göz attıktan sonra. "hımm gerçekten zormuş" dediği andır.

akşam geç vakit eve gelinir. babanın televizyon izlediği görülünce, hemen üst baş değiştirip yanına kıvrınılır.-eşşek kadar adam olsan da çocuksun, değişmez-

neyse, çocukluğumuzun kahramanı olan bruce lee abimizin bir filmi dönüyor televizyonda. çocukken yaptığımız gibi izlenilen her dövüş filminde düşünülen tek şey; bir iki teknik kapmaktır. ben artık o çağları geçtiğim ve filmi ezbere bildiğimden bir aralık gözüm babamın telefonuna takıldı, aldım mesajlara bakıyorum.

babam 51 yaşında adam, 13 yıldır tek bir mesaj dahi atmamıştır, uğraşmaz, bilmez. bende kredi kartı borç bilgileri için karşıtırırım onun telefonu her zaman. bu gün mesajlara bakarken, banka veya telefon operatörü haricinde canlı kanlı bir mesaj, hemen açıp okudum. herkes babamın mesaj kullanmadığını bildiği için bayramlar, seyranlar haricinde mesaj çekmez. mesajı okurken dondum kaldım. sonrası tam bir komedi.

mesajda : '' ben seni aradım, sen beni tanımadın, kırıldım sana tertip'' -tabii noktalama yok-

ohaa! 51 yaşına gelen bir adamın böyle ergen kız tripleri atan asker arkadaşı mı olur lan? gece gece çok güldüm.

dayak yediği andır.

Trafikte öndeki araca küfür eden babanın , adamın durumu anlayıp araban inip hayırdır kardeşş ? demesiyle bir anda yok bir şey tamam demesi .

beni benlikten çıkaran andır. bu başlık sayesinde farkettim o gün yaptıklarımı, insanlıktan çıktığımı...
askerden yeni gelmişim, iş güç yok. babamın çalıştığı iş yerine gidiyorum sık sık. yan oda da bulunan arzu' ya asılmak için.

yine böyle günlerden birinde, vatandaşla devlet memuru birbirine giriyor. arzu'nun yanından seslere koşuyorum, gömleği yırtılan devlet memurunu babam olduğunu anladığımda elime ilk geçirdiğim obje ile adama girişiyorum. ilk darbemle yere yığılan adamı yanıma koşma mesafesinde ki adamlar yetişene kadar tekmeliyorum.

o güne kadar kahramanım olan babam, o anda bütün karizmasının çizildiğini düşünüyorum. bu denli nefretle adama girişmemin tek nedeni bu aslında.

ama kahramanların da gafil avlanabileceğini sonradan anlıyorum. gafil avlandığı zamanlarda da ben varım. ben batman' in robin' iyim.

babanın karizmasının patlama yaparak arş yüzeylerinde gezerken balıklama çakılması durumudur.
ve şahit olmuşluğum vardır.

+zürafa, n'apıyorsun oğlum, işim var senle az gelsene ?!
-saçımı bağlıyorum baba, bitsin hemen geliyorum.
( babada o sırada ince tarakla saçını taramaktadır. anneye doğru döner ve konuşur ; )
+vay bee, bak bak zekiye bak. benimde saçım böyle değil miydi gençken. bob marley özendi de yaptıramadı, üstüne bide bit pire kaptı salak.
*ay, evet evet.
-geldim baba, baba o taraktakiler ne öyle ?
+amk...

babanın karizması öyle saçma sapan şeylerle çizilmez. Baba balık tutamayınca ya da yere düşünce ya da kafasını bir yere vurunca karizması falan çizilmez. Baba ihanet ederse, baba babalığını yapmazsa, çocuğuna karşı sorumluluklarını yerine getirmezse karizması çizilir. Öyle yaraktan olaylardan ötürü karizması çizildi diyen evladın ben.. neyse. Sakinim.

Verdiği sözü tutamadığı anlardır.

Verdiği sözü tutamaycagini aldığı andır. Işıklı ayakkabılar.