bugün

Arif Emirzade, Türk asker, mühendis ve futbolcu. (ö. 1920)

Yüzbaşı Arif Emirzade Kurtuluş Savaşı'nda öldü.

Defans pozisyonu oyuncusu olan Arif futbol yaşantısı boyunca 128 maçta oynayıp 5 gol atmıştır.

Arif yüksek mühendislik eğitimi görmüştür, Fransızca biliyordu.
fenerbahçenin kurtuluş savaşında cephede şehit olmuş futbolcudur. cephede vatan savunması sahada fenerbahçenin savunmasını yapan eski sağbek. galatasaray maçları için paşalardan özel izin alıp atla 25 saatte çanakkaleden papazın çayırına gelip maçlara çıkar daha sonra tekrar cepheye savaşa giderdi. 1919 1920 sezonu açılış maçı için cephedeki arife telgraf çekilir paşalardan kulüp nezninde izin alınır ve mutlaka maça gelmesi istenir. haber arife ulaşır, maç başlamasına yakın arifi bekleyenler şehit olduğu haberini alırlar. ve sahaya 10 kişi çıkıp arifin formasınıda sandalyeye asıp sahanın kenarına koyarlar. fenerbahçe maçı 11 1 kazanır. fenerbahçenin unutulmaz futbolcularındandır.

fenerbahçe, 1919 - 20 sezonunun ilk maçı olan i̇dmanyurdu mücadelesi için, papazın bağında arif'i bekliyordu... o gelmeliydi, gelecektir, gelir... fakat, onun yerine, kara haber geldi:"arif, tam kalbine yediği bir kurşunla, şehit oldu." olmaz... olamaz... olmamalı.

fenerbahçeliler, bir anda mateme boğuldu. herkes birbirine sarılıp ağlıyor, türk futbolunun yetiştirdiği en gerçek kahramanının kaybına kahroluyordu... hüzün, dalga dalga tüm i̇stanbul'a yayılmıştı. ancak, maç oynanmalıydı...fenerbahçe li yöneticiler, santra çizgisinin başladığı yerdeki sahanın kenarına bir sandalye koydular ve üzerine arif'in 2 numaralı formasını astılar.takım, sahaya 10 kişi çıkmıştı...ama, fenerbahçe eksik değildi. saha kenarındaki sandalyede asılı duran forma, arif'i sahaya sürmüş gibiydi. sanki, rakibin ataklarını, hâlâ o durduruyordu.

fenerbahçe, kahramanının huzur içinde toprakta yatması için, o denli coşkulu oynadı ki, rakibi i̇dmanyurdu'nu tarihinin en farklı skoru ile yendi: 11-1. o günden bu yana, o rekor hâlâ kırılamadı. fenerbahçeli tüm futbolcular, bu galibiyet sonrasında hep birlikte 2 numaralı formanın önünde tazim duruşuna geçerek, "ruhun şad olsun arif" dediler. ve, bugünkü karşılığı ile o dönemin kulüp genel sekreterli olan fenerbahçe 1.katibi ömer nazıma, arif için bir ağıt yakıyordu:

"azim sebat, metanet, işte bu...
futbolu can etmişti şahsında.
ey arkadaş... kimdir bu?
şehit arif'imiz karşında
dur ve ağla, elin bağla yanında.
en mukaddes şehittir bu...
öldürdüler, vazifesi başında,
ah fener... ne acıklı haldir bu...

alıntıdır.