15 temmuzda yazarlar nerede ne yapıyordu

yatağımda uzanmış instagram'da takılıyordum.
darbe haberini aldığım an; galatasaray formamı giyip, elime türk bayrağını alarak attım kendimi sokağa. öyle deli gibi koşturdum. karşıma tank falan çıkmadı. bizim mahallede benden başka inen de yoktu galiba. sokaklar boştu. sonra geri eve döndüm. yattım uyudum.

edit:
hayatımda ilk kez darbe yaşıyordum. ne yapacağımı bilmiyordum. tek istediğim ülkemi hainlerden kurtarmaktı.

Daha güzel bir film bulmuş onu izliyordum.

Evde oturuyordum.

bahçede mangal yapıp veranda da içiyorduk.

Her evli kadınob yaptıgı gibi kocama meyve soyuyordum.

Götümü kaşıyordum.

hatunla pasta yapıyorduk; pastayı daha hızlı soğusun diye buzluğa koyduk sonra unuttuk ve pasta piç oldu, unutmayacağım bir anı. meyvelere yazık oldu.

Otelde gece çalışıyordum. Şefe dedim ki “ Şef darbe oluyormuş hayırdır “. Sen işine bak siktir et dedi. Olanları çay eşliğinde sabaha kadar izledik

Bir kafede onumde kahve ve supangle, ev arkadasimla oturuyordum. Darbe oldugunu duyar duymaz markete kosup su makarna ve ekmek alip hemen eve gittik,sonra da komsularimiz geldi. Bir vakit sohbet muhabbet, erzak paylasimi, kapanış.

atm'ye koşanlar bile varmış. reziller.

Balkonda içiyordum ...

Tekirdağ-istanbul seferini yapan pamukkale turizme ait aracın içinde ikinci köprüdeydim. Olayların hepsini kendi gözlerimle görmüş oldum.

eşimi istemeye malatyaya gidecektik. bursadan otobüsle istanbula, oradan uçakla malatyaya. otobüse binmeden hemen önce arkadaş aradı "darbe oluyor bence gitmeyin dedi". terminale kadarda o bırakacaktı bizi. böyle bir kaçış şekli olamaz dedim bir an. yarım saat sonra evden çıkacağız, koşturmacada ne haber açabilmişiz ne başka bir şey. aradım, dedim hacı terminale bırakmıyor musun diye, yok ben çıkmam dedi. eyvallah dedik atladık bizim arabaya bıraktık terminal otoparkına. hava alanına kadar gittik. yol tıkanmış, millet arabaları bırakıp kaçmış. hava alanının oradan ara ara silah sesleri geliyor. normalde dakika başı uçak kalkan hava alanından 15 dk boyunca hiç bir şey kalkıp inmedi. şoför "ben bursaya dönüyorum, kalmak isteyenler buradan yürüyebilir" dedi. 1 saatlik yürüyüş mesafesi, uçağın kalkmayacağı neredeyse garanti ve uçak saatine 30 dk var. geri döndük mecburen. yani 15 temmuzda otobüsteydim, genel olarak uyuyordum.

daha önce yazdım mı bilmiyorum fakat istanbul Maltepe sahilinde bira içiyordum. Ankara'ya dönecektim o gün tekrar. Dönemedim.

nataliya ile tek kale maç yapıyorduk.

uçaklar geçmeyedi eyiydi.

Köprü de asker tokatliyordum.

Kosova'da bira içiyor ve "prime time'da darbe mi olur amk, kesin bunlar bir film çeviriyordur" diye söyleniyordum. sonunda haklı da çıktım.

ne mi yapıyordum? çok saçma bir soru olmuş bu. tiyatroyu izliyordum tabii ki de.

Ben o gün çok yorgun olduğum için uyuyordum açıkçası. Darbe olduğunu bile sabah öğrendim. Ekmek almaya giderken Bakkal amca dedi.

Ülkeyi ne hale getirdi amina koduklarim diye sövüyordum.

Arkadaşlarla rakı sofrasındaydık. Ben içmiyordum gerçi o gece ama mezeler güzeldi.

koyde evimde pc de lol oynuyordum. ranked macim orada olan sahteliklerden daha onemliydi.

pokemon go da pokemon avında idim.

Almanya’da televizyon izlemek.

Darbeden önce dedemin mevlütü vardı, oradan kalan pilavı yiyordum hiç unutmam.