olacak o kadar

90 lı yılların hatırı sayılır bir seyirci kitlesini peşine takmış, müziği hala dillerde dolaşan, dönemin mizah anlayışının en güzel örneğiydi.
günümüze bakınca belki konular ya da espriler kendini tekrar etse de kaliteli mizah anlayışı olduğunu rahatlıkla ifade edebilirim. ayrıca o dönemde siyasiler ağır bir şekilde eleştirilirken yine de bir çoğunun gıkı çıkmaz hatta kendi komik hallerine gülerdi. şimdikiler gibi parlayan, eleştiriden anlamaz olmadıkları kesindi. ayrıca tabiki sütten çıkmış ak kaşık değillerdi.
hatta bir bölümünde iki sevgili evlilik planları yapıyor, erkek diyor ki " düşünüyorum da..." dediği anda içeriye gaz bombaları ve silahlarıyla özel tim geliyor, düşünen kim deyip onu tutuklamaları falan, güzel noktalara değiniyorlardı.