chinese democracy

bir kaç gündür kesintisiz dinliyorum bu albümü, beğendiğimden değil maalesef, beğenebilecek bir şeyler çıkarabilmek için.

benim gözüme guns n' roses'ı guns n' roses yapan üç önemli etken vardır:

1- axl'ın yırtıcı vokali.

2- slash'in efsane soloları.

3- yapılmış muhteşem besteler.

bu albüm çıkmadan önce ben şahsen üçte bire razıydım. slash'in zaten olmadığını bilerek ya müzikal altyapısı sağlam, ya da axl'ın vokalleriyle taşıyacağı bir albüm bekliyordum. ikisi de olmayınca, büyük hayalkırıklığına uğradım. axl'ı seviyoruz, bayılıyoruz, ama 14 senenin sonucu bu olmamalıydı sanki. tatmin olmadım, olamadım.

albümün benim açımdan tek pozitif yanı, çok sevdiğim çılgın gitarist buckethead'in bazı şarkılarda attığı enfes sololar.

umarım axl'dan çıkacak son albüm olur bu, biz mazide yaşamaya devam etmeye razıyız. en azından ben razıyım.