bugün

30 yaş sendromu

bu aralar beni oldukça bunaltan sendrom. kırk yaşının güzelliği de bu sendromun sonucu galiba. geçmişin boşluğuna geleceğin belirsizliğine kapılıp gidiyorsunuz. ölümü düşünmeye başlıyorsunuz sonra yavaş yavaş. inanıyorsanız, yandık maffolduk diye düşünüp ölüm korkusu sarıyor yavaş yavaş. bak yavaş diyorum öyle 60li yaşlar gibi değil. temel atıyorsunuz. inanmıyorsanız, 'hiç' olacam demeye başlıyorsunuz ve bir boşluğa savrulmaya doğru itiliyorsunuz. sanırım bunlar bir on yıl sürecek gibi. arkasından tüm yüklerinizden arınıp 40lı yaşlara adım atacaksınız. işte kırklı yaşların güzelliği de buradan geliyor.