bugün

yengec burger

bir yazar.

değerli arkadaşlarım, hanımlar, beyler,

bugünü kara pazartesi ilan ediyorum. sabahtan beri sizleri sükunete davet ediyorum ama kimse oralı olmuyor. belki 5-6 tane nam-ı müstearın altında kavga döğüş çıktı.

bu ne övke yiğitlerim sizleri tanıyamıyorum.

şu haklıdır, bu haklıdır demiyorum. gerek yok diyorum yahu.

"devamlı bu çağrıyı yapma nihat, bunlar genç insanlar sıkılırlar" diyorum kendime ama gördüğüm kadarıyla çağrımı kimse fark etmemiş zaten. o yüzden lütfen buyrun;

(bkz: konuşarak veya yalaşarak çözülmeyecek sorun yoktur)

lütfen diyorum yhaa! siz, böyle kavga ettikçe 62 yaşındaki koca adamın gözleri doluyor!

edit: tam 18 ay 11 gün 3 saattir sözlük'teyim hiç bu denli zoruma giden bir şey olmamıştı. niye eksiliyorsunuz bu kadar? bir tespit yapsam tepki gösterseniz anlarım. "nihat yanlış biliyorsun" der geçerim. "onlardan iyi mi bileceksin" diyerek teselli bulurum ama sağ duyu çağrısı yaptığım, adeta barış çubuğu üflediğim bir yazıda bu denli tepki görmek... ne bileyim kırıldım ya çok. zorruma gitti. gözlerim doldu. neyse canınız sağ olsu ne diyeyim.