baba

doğduğundan itibaren yanında olan, koruyan, kollayan, her düştüğünde kaldıracak biri olması güveniyle yetişen çocukla; hiç babası olmamış ya da olsa da babalık görevini yerine getirmemiş ortamda büyüyen çocuk arasında yüzlerce farkı tek bakışta görebilirsiniz.

sevilen çocuk kendinden emin olur öncelikle. ufak engellerden sonra çabucak pes etmez, kendine lanet etmez. arkasında o güveni hissedememiş çocuk ise hemen başkalarının kendisi hakkında ne söylediğini düşünüp ufak bir hatada geri çekilmekle meşgul olur.

umarım her çocuk doğumundan itibaren sevgiyi tadar. sevilen insanların olduğu bir ülkede; aşağılık kompleksleriyle dolu, yağmurdan nem kapan, köksüz bir egoya sahip yetişkinler var olamaz çünkü.