oedipus kompleksi

mitos'un Freud'un yorumladığı biçime karşı çıkan psikanalistler de vardır. bunlardan en bilineni Erich Fromm'dur. Odipius'un Iokaste'den hoşlandığının yazmadığı ve ona aşık bile olmadığını belirtmiştir. Ioakaste ile evlilik yapmasının sebebi tahtın ona verilmesidir. Fromm ensestin gerçekleşmesi için anne ile oğul arasında bir cinsel arzunun söz konusu olması gerektiğini düşünmektedir.

Fromm'un yorumu ise; bu mitosun anlamının "ataerkil baba otoritesine karşı yapılan isyanın sembolü" olmasıdır. bu minvalde babaya karşı zaferi vurgular. bu çeşit bir yoruma ulaşabilmek için Sophokles'in tragedya üçlemesine bir bütün olarak bakılması gerekmektedir. Antigone'de bu mitosun devamı olduğundan "baba otoritesine başkaldırı" şeklinde yorumlanmaktadır. Haimon ile Kreon arasındaki mesele-ki Kreon'un Antigone'ye karşı olan davranışlarına dayanmaktadır. bu mitosta Haimon abasını öldürmeye çalışmakta fakat başarılı olamayıp intihar etmektedir.

Fromm Odipius'un babasını öldürmesi meselesini de bu baba-oğul arasındaki çatışmaya bağlamaktadır. ama Freud'a yaptığı eleştiriye benzer eleştiri burada kendisine yapılabilir. Odipius ile tanımadığı babası Laios arasında bir kin var mıydı? bu da sorulabilecek bir soru.

Odipius Kolonos'ta isimli eserde de Odipius'un çocukları ile büyük bir sorunu vardır ve tüm kinini onlara kusmuştur; özetle Fromm'a göre üç mitostaki temel çatışma şöyledir;

Odipius-Laios
Kreon-Haimon[Kreon sert ve otoriter; Haimon ise otoriteye başkaldıran kişi]
Odipius-Eteokles ve Polineikes

Anaerkil ilkeyi temsil edenler;

Odipius
Haimon
Antigone

Bununla birlikte temelde anaerkil ve ataerkil düzen çatışması olarak da üç mit Erich Fromm tarafından örnek gösterilir;

Antigone mitosundaki temel nokta; Antigone'nin insana değer vermesi[bu onu anaerkil yapar], Kreon'un ise devlet, kanunlar ve "itaat"tir; yani ataerkil düzenin bir temsilcisidir.