hayattan soğumak

umut olmasa yaşanmaz derler ya, bilmiyorum sadece bende mi öyle ama hayat ençok umut etmekle geçiyor. yani aslında pek bişey olduğu yok. olacağını umuyoruz, sanıyoruz, öyle sahte mutlulukla geçiriyoruz zamanı. oluyor kimi zaman ama umduğumuzdan çok uzakta. gerçekleşince güzel olacağını sandığımız şeyler umuttan, hayalden, hayata uyarlanınca pek bir özelliği de kalmıyor aslında. herşey hayalde güzel. ya hayal ile yada hayal kırıklığı ile geçiyor çoğu zaman hayat. bunun farkına varmak da haliyle soğutuyor hayattan. bir yol daha var tabi farkında değilmiş gibi davranmak. bir süre kendini kandırıp, sezen aksu'nun deyimiyle elimizde yalandan, kocaman, rengarenk, geçici oyuncak zafelerle idare etmek. bakın hayat ne güzel, bize seçme şansı bile veriyor. öyleyse gelin soğumayalım hayattan.