seyfi teoman

Hayatın yarısında kestik! Diye bağıran bir yönetmen. Otuz beş yaşının ilk saatlerinde duran zaman… Ölüm denen soğuk rüzgar yine vurdu tenimize. Her ölüm erken ölümdür der ya şair, bu fazla erken oldu. Anlatılacak hikayeler, öğretilirken öğrenilecek detaylar genç bir insanın ardından solup gittiler. Adalet arar oldu ruhum yine, yine mi iyi insan öldü? Kötüler, kötülükler kol gezerken bir güzellik daha mı yitti? Yoksa o naif ruhların kaderi mi bu? Bu kadar kötülüğün içinde yapamıyor mu bu güzel insanlar? Sorular, sorular, sorular… hep genç kalacak Seyfi Teoman, çaresizliğimizi hatırlatacak o iki filmi. Ve zamanımızın dar olduğunu.