"Yaşamak buydu, ölmek de buymuş." *
son cümlem şahadet olur.
Ölüyoruz, demek ki yaşanılacak.
Eski manitin sevdiği bir sözdu uhuhuhu.
karanlıktan korkuyorum patron, ışığı kapatma....
Buraya kadarmış tarzı bir şey düşünürüm heralde konuşmaya fırsat olur mu bilemem.
yaşarken de kurulması gereken cümledir.
Kelime-i şehadet.

Her kula nasip olmaz, önce kalbi ardından dili sürekli zikir halinde tutmak gerek ki akla gelsin.

Son nefes, Kolay değil.. Allah (c.c) son nefesini zikir ve hesabı kolay olanlardan eylesin..
"ben sizi affettim, siz de beni affedin.." dargın değilim kimseye başkalarına bu hataları yapmayın yeter.
şimdi her yerimi tepe tepe kullanabilirsiniz.
Bi bok anlamamıştım zaten.
affet. *
Çiceklere toprağın altından bakmaya gidiyorum.
bu mu yani.
Burada gülemedim orada da gülemem.