oldukten sonra degerlenmek

tarihte birçok değerli insanın ölümü ardından yaşanan durum.
sağlığında çoğu kimse tarafından değeri bilinmeyen ve hatta birçokları tarafından acımasızca eleştirilen nice insan ölümleri ardından toplumda değer görmüştür. burada çağdaşları tarafından anlaşılamaması, çekilememesi veya birileri tarafından kötü tanıtılması gibi sebepler rol oynamış olabilir.
insanların kıymeti ne olursa olsun sağlıklı zamanlarındayken bilinmelidir.

(bkz: ölü sevicilik)

yaşarken açlıktan nefesi kokan sanatçıların, öldükten sonra eserlerinin müzayedelerde uçuk rakamlara satılması geleneği.

(bkz: kör ölür badem gözlü olur)

saçma sapan bir oLaydır.ölümden sonra değeri ne yapayım.eserlerime verilmiş o uçuk rakamlar nereye gidiyor.kimin cebine giriyor.ben hiç evlenmemiş hiç bir akrabası olmayan bir sanatçıyım.bırakın kardeşim eserlerimi.dursunlar bir köşede.çürüsünler.niye satıyorsunuzki.ben öldükten sonra niye ihtiyaç duydunuzki eserlerime. * * *

(bkz: mezarlıklar vazgeçilmezlerle doludur)

(bkz: barış manco)

(bkz: nekrofili)

bir insanı ölmediği sürece tenkit ettikleri için öldüğü vakit tenkit edecek birşey kalmıyor.insanın geriye bıraktığı güzellikler daha iyi görünüyor ve o zaman da ne kadar değerli bir insan olduğu anlaşılıyor.

(bkz: Aramaya inanmak)

çünkü,

(bkz: insanın değerinin öldükten sonra anlaşılması)

genelde santçıların başına gelen bi olaydır bide organ bağşı yapan insanlardada görülmektedir

(bkz: ömer yılmaz)

(bkz: fosil)

(bkz: yavuz çetin)

edit: biliyorum ölmeden önce de çok değerliydi..