çöp kasidesi

bir ev arayış hikayesinin anlatıldığı öğrenci kasidesidir. eninde sonunda ev bulunmuştur fakat ev içinde yeni sorunlar baş göstermiştir: çöpünü çöpe atmayan ev arkadaşı. işte bu kaside tüm çöpü kullanmayan arkadaşlara, tüm çamur abilere ve sevenlere gelsin..

Hem konu ile ilgili bir kaside yazalım hem de liseden kalma edebiyat bilgilerimizi tazeliyelim hep birlikte. Klasik bir kaside nesib (+teşbib), tegazzül, girizgâh, methiye/hiciv, fahriye ve dua bölümlerinden oluşur. muş. (wikipediatik bilgi)

* * *

nesip: (3-9 beyit olur*)

Ah ne sıkıcıydı haliyet-i ruhumuz
Yemekler de öyle kötü idi ki

ister idük keşke olsa çorbada tuzumuz
Yurdun kapanış vaktü filvaki çok erken

Saat 11 dedim miydi, sıkılırdu canumuz,
ağlamaklı ve üzgün şekilde o yurda döner üken...
*
(Buradan sonrası teşbib):

Bir yaz günü düştük yollara
Ev aramaktı amacumuz

Gündüz sıcaktan dondurmay yalar idük
Akşam olunca da avucumuz..

Ev aramak öyle ki cehti güzel
bulduğumuz ha bu evin yeri değil de,
manzarası bi' hayli özel! *
* * *

methiye: çöpünü ortalığa bırakan arkadaşı mı övücem? geç bunu.. ya da dur, azcık söveyim.

ey eşşek! bu ev-i talebe ki bi-misl'ü belâdır
çöpünü atan hırdavat olsa, o cevherden evlâdır!

böyle talebe olmaz ola, sanki okumaz etmez cühela,
senin gibisiynen eve çıkanın hele, hali pek bi fenâdır..

* * *

Tegazzül: gazel okumak gerekiyo burda.

hariçten gazel okumayı sevmem! böyle biline...
ama yapmam gerekiyormuş, saygı duyarım edebiyata, bilime.

kimileyin saçmalarım, tamam kabul'ü rûcu. (pırt)
fakat sahip olamıyorum bazen elime, dilime..

bu gazel benden sana zoraki bir ihvan ola
dur sıkılma moruk bitecek şimdi, hayrola?

gazel dediğin en az beş beyit olurmuş
bu entry'i sonuna kadar okuyana, rus hatunlar cam'de soyunurmuş!

* * *

Fahriye: * kendimi övmek gibi olmasın ama... *
melek gibi arkadaşım işte ulan
söyle haydi yalan mı sanki yalan?

mis gibi yemek yaparım, deneme yanılmaynan
beraber yamulmadık mı biz bu sofrada? * * (..her an)

ders çalışırken de çay getirirdim
hemi de yanında şeker ve çay kaşığıylan!

* * *

Tac: $airin adı geçmeli. övgüye devam, dtcf'ye selam.

ortada 3-5 gençlik grubu, erkeğiyle kızıyla.
diğeri birkaç slogan atar marks amcanın gazıyla.

sağdaki kantin şarkı söyler elinde sazıyla..
bu millet kurtarılamaz asenaların nazıyla.

maydonez oğlan der ki babam yarınlarımız bilinmez,
bu gençliğin ipiylen hiç bi kuyuya inilmez.

* * *

Dua: (son bölüm. adı üstünde.)

allah, herkese çöp atmasını bilen,
bilinçli ev arkadaşı nasip etsin.

bana bin bela gibi geldi bu,
lan sen nasıl bi' müsibetsin?

umarım sen de düzelirsin ve birgün
sigara paketini çöpe atmasını öğrenirsin...

(amin - kapanış)

olayı bir de şöyle açıklayayım:

tüm çöpünü çevresinde, dolayısıyla yaşadığı ortamlarda biriktiren bi arkadaşım var böyle tepesinde sinekler falan uçuşur. tecrübemlen de sabitledim bi ara anlatırım diye. Üstteki onu açıklamıyor tam olarak. çok uzun oldu falan ama uğraştım emek verdim, silmek istemedim. neyse..

şimdi.. ben de gurbette yaşayan (gurbet kelimesinden sonra dokunaklı bir türkü sesi duyman gerek, duymadıysan tekrar oku.) her öğrenci gibi.. yok yok herkes eve çıkmak istemeyebilir..düzeltiyorum: "birçok öğrenci" gibi çıkmak istiyor; hatta istemekle kalmıyor, yanıp tutuşuyordum. bunun binlerce sebebi var tabii ama konu o değil.

ilk sene öyle ya da böyle bitti ve ikinci sene sınıf atlamak* için 3* ortalamayı tutturup hemen 3+1 bir daireye konuşlandık. güzel gidiyordu, oh mis... hala da gitmekte, oh mis... Allah bozmasın âmis... yalnız ufak bir çöp sorunumuz var. içimizden birisi sigara paketlerini hep kanepelerin üzerine bırakıyor ve çöpe atmıyordu.. kim olduğunu araştırmak için kendi çapımda geniş kapsamlı bir araştırma başlattım. haftalarca hazırlandım operasyon için, odalara kameralar, hani şu facebook'ta çıkan ses kaydeden kalemler falan.. ama sonradan aklıma geldi ki; üçümüzden sadece biri sigara kullanıyordu: ers*n! * bir sürü masraf boşa gitti m.na koyim emi.. hepsinin fişini de salona bırakmıştım, kaybolmuş bulamadım. geri de veremedim, içimde patladı yani.

önce söyledim "lan eşşek oraya buraya bırakma da atsana çöpünü.." diye. ertesi gün baktım boş paketi kenara bi'yere koymuş, hala atmamış. hemen kendi çapımda bir deney yapmaya başladım.. bu arkadaş oturacağı kanepeye daima sigara, çakmak ve cüzdanını bırakır. değişmez bunlar.. ben de onun her oturduğu kanepeye boş sigara paketini koydum daima. hani görsün de hatırlasın, onu uyardığım güne flashback yapsın diye. (pavlov'un köpeğine benziyor galiba bu yaptığım. olmayabilir de ama mutlaka psikolocik bi tanımı vardır. lisede 5 getirmiştim lan!) adam her seferinde oturduğu yerden kalkarken pılını pırtını alıyor da bi o boş paketi almıyor da çöpe atmıyor a nokta kû yaa. deney başarısız oldu sonunda...diye düşünürken bir sabah mutfağın çöpünü açtığımda * içinde bana gülümseyen o "winston soft" paketini gördüm. hemen oradan çıkartıp çerçevelettim, evin en güzel duvarına* astım. *
(sonradan öğrendim ki; fişi de o pezemenk çöpe atmış meğer) *