bugün

parapara denen yeşil bitki. yuvarlak daireler dizisi olan ve toplayıp ipe dizdiğimiz şeyi yedik. tadı güzeldi.
(bkz: meybuz)
toprak, kül.
kömür.
enty burda
hasta olmak için tebeşir.
bizim üst sokaktaki parkta bir ot vardı, böyle bohça gibi. yapraklarını açıyorsun, içinden minik bir şey çıkıyordu. artık nasıl bir bilinç altıysa adını 'peynir ekmek' koymuştuk, her gün yiyorduk avuç dolusu. hala mantıklı bir açıklaması yok ne olduğunun. iyi zehirlenmemişiz.
hepsinin psikolojideki karşılığı davranış bozukluğudur.
ketçap mayonezli pilav, üstüne yoğurt. Ne biçim bir tat anlayışıdır anlamadım.
Diş macunu.
--spoiler--
ipana çocuk olanı ayrı lezizdi.
--spoiler--
Kurabiye silgi. Mis gibi kurabiye kokardı. Bir gün dayanamayıp yemiştim, pişman değilim.
Anne terliği. (bkz: mecaz-ı mürsel)
leblebi tozu, baharatlı olan favorimdi.
(bkz: sümük)
ekmek arası toz şeker.
oyuncakların saçı, başı arabaların tekeri.
kurşun kalemlerin arkasında bulunan silgi.
Bu konuda kardeşim çok tuhaftır.
Oturup toprakta oynarken elini ağzına götürmesi tuhaf gelir. Bellidir bir şey yediği. ilginç olan kısmı elini ağzına her götürmeden önce yaptığı harekettir. Gidip izlenir. Toprağı karıştırıp karınca bulmaktadır. Eline aldığı karıncayı 2 ye bölüp yarısını yemektedir. Hala daha hangi yarısını yediği merak konusudur.
(bkz: Alıç) (bkz: Elma Şekeri)
çok küçükken bıldırcın yumurtası yemişim bronşit olduğum için. o neymiş acaba yaa bide çiğ çiğ içiyordum yani. ilk okulda falan tahta kalemlerin dışını sonra uçlu kalemlerin ucunu. bide demir eksikliği vardı galiba bende kağıt bide peçete yerdim ..
Toprak la bildiğin toprak.
0,5 ve 0,7 uç yiyenlerde mevcuttur.
traş köpüğü.
karıncadır. yenir mi lan o.
kurşun kalemin dışındaki tahta kısım. kullanılmaya yeni başlanmış bir kalemin dışındaki tahtayı 45-50 dakika içerisinde bitirebiliyordum.
(bkz: at pisliğinin içindeki arpa taneleri)
(bkz: çarık kaynatıp suyunu içmek)
kurtuluş savaşı yıllarında bir nesil çocukluğu böyle yetişmiştir.