yaşamak

doğdun da büyüdün ama yaşamadın sen.

aşk, stres, şüphe, acı, korku, mutluluk, üzüntü tüm duygularla bir ömür bir arada yaşamaktır. yaşamını kaybetmek tüm bu duygulardan mahrum kalmaktır. ancak her şeye, herkese rağmen yaşamak güzeldir. basit bir yaşam sürmek, ya da ıstırap dolu hepsi kafidir.

Hayallerin gerçekleşmesiyle renklenmiyorsa kuru, anlamsız, sıkıcıdır.

Yaşamak, bir sokak lambası gibi.
Bir gece evden atılmış çocuk gibi.

Diyor Zarifoğlu.

athena'nın dediği gibi ah yaşamak var ya. bugün bir şey keşfettim. metallica'nın ve the offspring'in bilmediğim onlarca şarkısı var. önümüzdeki günlerde bu 2 grubun bütün şarkılarını dinleyip hoşuma giden şarkıları listelerime ekliycem.

Keşfedilecek binlerce şarkı,
keşfedilecek binlerce resim,
keşfedilecek yüzlerce kültür (ve bu kültürlerin yemekleri),
izlenecek binlerce film,
okunacak binlerce kitap

var. şu an sevgilim yok, parasızım, arabam yok, bir laptop'ım bile yok ama yine de çok mutluyum. (yalan olmasın. çok mutlu değilim ve mutluyum diyerek kendiimi kandırıyorum.) hayattaki ufak güzelliklerin farkındayım. ben ve babam, kardeşim, annem, dayım, teyzem ve rukiye halam sağlıklıyız. ve rabbim her bir yakınına sağlıklı bir şekilde 100'üncü yaşlarını göstereceğim diyor. halime çok şükür. ben en iyisi bir şükür namazı kılayım.

düzenleme: aklıma 2 gelişmem geldi. birincisi önceden doğru düzgün muhabbet edemiyordum, mal gibi kalıyordum. artık çok güzel bir şekilde saatlerce muhabbet edebiliyorum. önceden r harfini söyleyemiyordum, artık söyleyebiliyorum. daha biraz önce şükür namazı kıldım, rabbime şükürler olsun.

Yaşamak, nefes alıp vermek mi yoksa dünyanın bütün nimetlerinden yararlanabilmek midir? 62 yaşında yengem ilk defa bu sene denize girmiş. O kadar tatlı anlattı ki mest oldum. ilk gün haşema giydiğini, kadınlar plajında olsa da çok utandığını söyledi. Diğer gün mayo giydiğini ama utandığından kıyafetini çıkaramadığını söyledi. Üçüncü gün mayoya geçebildiğini söyledi. Güneşlenmiş bile. Yüzme bilmiyorum yoksa denizden hiç çıkmazdım diyor. Çoğunluk için ne kadar doğal bir süreç, denize girmek, yüzmek. Ama bazılarının ömrünün son çeyreğinde yaşadığı bir keşif.
Yoksun olduklarımıza küfretmekle mi yoksa sahibi olduklarımıza şükretmekle mi geçirmeli bu hayatı? Karar bizim.

Cok zor bu aralar, yeniden tutunmak hayata… Bıraksalar koy vercem kendimi, ama sonra Düşünüyorum kızım var, eşim var, karnımda büyüyen bir oğlum var, annem, ailem var, ha gayret diyorum deniz!! güçlü olmalısın, sana ihtiyaçları var sevdiklerinin diyorum ve susuyorum.