bugün

sarma sigara içen kişilerin çoooook iyi saracağına inandığım dolma türü.

edit: anladın sen onu. *
şu an evde bulunan ama benim tenezzül edip de yemediğim sarma çeşidi.
orgazmik yiyecek. zeytinyağlısı makbuldür. *
etli olan çeşidinin yanında pezevenk olarak bol limon ve yoğurt kullanılırsa dünyalara değişilmezdir, interaktif ortamda bile ağız suyu akıtır.
evden uzakta iken en çok özlenilen, hakkında en çok bahsettiren yiyecektir.

zeytinyağlısı tarafımca pek bir makbul olup, ilk bulan kişinin ellerinden öpmek istiyorum.
o ne dehadır, o ne damak zevkidir..
(bkz: olsa da yesek)
(bkz: 3 öğün olsa 3 öğün yesek)
tencerenin dibindekileri yemek gerekir, nispeten daha aromalı ve suludur. daha iyi pişmiş hatta yumuşaklaşmıştır. zeytinyağlı ise limonla, kıymalıysa sarmısaklı yoğurtla leziz olur.
hayati anlamli kilan lezzet.
(bkz: yasamak icin bir neden soyle)
haz alma sebebi; en güzel valide ya da anneanne o da olmadı sevgilinin elinden tüketilen, türk mutfağının yegane muhteşemlerinden.
anadoluda sarma, istanbul'da ise zeytinyağlı yaprak dolması şeklinde geçen hem çay sofralarının hem de akşam yemeklerinin vazgeçilmezidir.
sarma standardı kişisel zevke göre değişebilecek yemeklerden birtanesi. ancak tek lokmalık sarmak ayrı bir maharet gerektirsede az biraz büyük saranlarında müptelası çoktur. netekim içinde kuş üzümü varsa, içi güzel hazırlanmışsa, yanında birde yoğurt varsa yaz-kış suyuna bana bana yenebilen ender muhteşem yemeklerden birisi olma sıfatını fazlasıyla hakeder.*
üstüne limon sıkılınca tadı nefis ötesi olan asrın buluşu yemek çeşididir, ince sarılanı makbuldür.
eğer yaprak tohat yaprağıysa ve yapan da güzel yapabiliyorsa tam kararında sarabiliyorsa parmaklarınız yememeniz kaçınılmazdır.
normali parmak kalınlığında olması gerekirken annem yaptığında 3 tanesinin 1 tabağı rahatlıkla doldurduğu, yoğurtla harika giden yiyecek.

geçen sene yunan kanalında da izledim koskoca sarmaya sarmakinis tarzı bişeyler diyolar, biz olmasak bu yunanlılar aç kalır.
kokusunda davet olan yemek. kalp kıpırdaması. iştah makinası. tahta, eski kokulu ev, aksaçlı nine, teyze, anne hatırası. yemesi bir olay.
tohat yaprağı olduğunda bir anlam kazanan yemek.**
eğer zeytin yağlı yapılıyorsa limonun ekşiliği ziyadesiyle verdiği baş tacıdır. kıymalı yapıyorsanız sumak deneyin derim ben.
ekmekle yada ekmeksiz her türlü gider..
Düşüncesi bile ağızları sulandıran, müthiş ve olağanüstü sıfatlarını üstünde bulunduran çok güzel bir yemek.
üzerine sarımsaklı yoğurt dökülünce lezzeti daha da artan, türk mutfağının klasikleşmiş yemeklerindendir.
yapması çok zahmet isteyen, ama yerken tüm o zahmetleri unutturan lezzetli yemek. kokusu da insanın elinden çıkmıyor. bir de neden olduğu bel ağrısı. ama yine de değer.
bu nesnenin, bu nesnelerin, anneyle olan ilişkisini, anne özlemi ve oğul (evet özellikle oğul) sevgisiyle olan bağını delirmişçesine işleyen reklamlar sayesinde, inceden soğumaya başladığım güzide yemek.
çoğu kişi tarafından "dolma" diye nitelendirilen,ince ve uzun sarılması makbul olan yemektir.
bol limonlu ve hafif tuzlu tüketildiği zaman tadından yenmez, yanında yatılır. türk yemeklerinin en güzelidir o. herkes severek yer. bugüne kadar yaprak sarması sevmem ben diyeni duymadım.
diyet bozduran gıdalar listesinin en tepesinde yer alır.
Pavlov un köpeklerinin neler hissettiğini anlamama neden olmuş yiyecek.
Sadece entryleri okumam ağzımın sulanmasına yetti.
Biz buna olsa da yesek diyoruz.

Ban sorsalar deseler ki Adirana lima mı, etli yaprak dolması mı diye. Bakın Adirana Lima diyorum. Hiç düşünmeden cevap veririm.
*