vefat eden babaya mektup

yaşarken söylenemeyen ama mutlaka söylenilmesi gerektiği için yokluğunda dile getirilmiş pişmanlıklar yığınıdır.

kendimi en zayıf, en çaresiz, en umutsuz hissetiğim anlarda aradığım gücü ellerinde sözlerinde buluyordum.
varlığına bu kadar ihtiyaç duymamın sebebi de bu zaten.
oysa sende insandın ve senin de zayıf olduğun anlar vardı. bunları hiç göstermedin bana.
bu yüzden rahattım ben sığınacak limanım vardı her zaman. şimdi o yüzden çok zor geliyor her şey bana.

teşekürler baba,
beni sevdiğin, beni koruduğun, beni sardığın, beni büyüttüğün için.
teşekürler baba her şey için.

yazarken gözyaşlarının kağıda dökülmesi muhtemel olan mektuptur.

baba dedim baba,babam.!
Son bir kez vur o kapıya, koşarak açmazsam tükür suratıma. Terlikleri ayağına getirir hatta giydiririm babam. Söz bir daha asla o sofradan erken kalkmam. Televizyon kumandası için surat asmam. Her akşam kahve bile yaparım sana.
Sen sadece otur ben çalışır kazanır eve bakarım. Gerekirse dilenirim. Bilirsin dediğim de yaparım. Bir poşet bile değmez eline. Alışverişi de ben yaparım. Sen tasalanma her şeyin en ucuzunu bulurum ayaklarım şişecek olsa bile.
baba dedim baba,babam!
söz bir daha bir dediğini iki etmem, akşam yemeklerine de geç kalmak yok. Arkadaşlarımla da gezmem seni iki dakika fazla görebileceksem. Sen yeterki son bir kez gel. Öyle bir gel ki isyanım tövbeme karışsın.
Sadece son bir kez gel. Kokun içime sinsin. Küçüklüğümden korkunca yaninda yatardım ya. Son bir gece daha yaslansın sırtım sana. Söz bu sefer kıpırdanmam.
baba dedim baba, babam!
Beyaz bu defa yakışmamış babam. Anladım ki esmerlere beyaz o kadar da yakışmazmış. Sen yapamazsın duramazsın o karanlık mezarda babam. Ne olur son bir kez gel; ifratla tefrit arasında bırakma. Öyle bir gelki küfrüm tövbeme karışsın.Ne olur kalk babam daha çok erken kalk.
Üniversite diplomamı sen vereceksin kalk allah aşkına. Daha eşim diyeceğim insanla tanışacaksın ne olur kalk. Dayanmıyor yüreğim yatma orda boylu boyunca beyaz kıyafetinle. Küstürme beni o renge. Kalk baba kalk.! kalk küfrüm tövbeme karışsın..yeterki kalk.!
Baba dedim baba,babam!

sahibine hiç bir zaman ulaşamayacak mektuptur.

(bkz: belki bizi izliyordur)

Bir evladın samimi duygularının dışa vurumudur. Allah sabır versin. Acini paylaşıyorum. Hüzünlendim.

sen şimdi gittin ya, bu ilk gidişin değil benden daha önce pek çok kez gitmişliğin, hatta hiç gelmemişliğin var. allahtan ben buna benzer şeyleri sen gitmek üzereyken de sana yazdım ve sen de okudun da şimdi sana söyleyemediklerimle, sarılmayışlarımla ilgili pişmanlıklarım yok.
sen şimdi gittin ya, bu beni hayatta ilk zora sokuşun, ilk attığın kazık değiil dolayısıyla özlemine, yokluğuna, sevgisizliğine ve sevgimi göstremeyişime alışkın olan ben çok da şaşırmadım gidişine bu ilk defa piç gibi bırakıp gidişin değil çünkü.
sen şimdi gittin ya, anneme ve anneanneme onları çok özlediğimi, kokularına hasret kaldığımı söyle.
güle güle yolun açık olsun.

o sert mizacının altında ki yumuşacık kalbine cennette dokunmak istiyorum.bu öyle de olacak biliyorum.mis kokulu bir ormanda sırtımızı göğe verip seni anlayamamışların yüzüne anlamlı bakışlarımı atacağım ve o müthiş temiz yüreğinden bir parça dileneceğim.
kötü kızın..

`http://www.youtube.com/watch?v=vP0ynzQLWm4`

Kaybetmeden kıymet bilmeyi en güzel tasvir edebilen yazıttır. 'haydi babası sağ olanlar benim yerimede sarılın ' seslerini kulakta duyuruyor.

Allah sabır versin bir evladın anne-babasını kaybetmesi aslında dünyanın en acı olaylarından birisidir.
cocuklukta bu türk olaylar yaşayan insanlar, illaki gelecekte bazı olaylarda tökezleme yaşamaktadır.

Allah mekanlarını cennet eylesin cocuklarına allah sabırlar dilerim inşallah hepimiz sıralı ölümler yaşarız .

Yedi yaşında en çok ihtiyacım olduğunda kaybettim seni. ilk karnemi gösteremediğim günü hatırlıyorum. Bütün arkadaşlarımı anne ve babaları karşılamışlardı okulun kapısında. Bense kapıda sadece annemi görmüştüm, buruk bir gülümsemeyle sarılmıştık birbirimize. Özlüyorum.. Seneler daha da özlememe sebep oluyor. Ne olursa olsun çok şanslıyım; çünkü hala gülüşünü, dokunuşunu, kokusunu, sesini hatırlayabiliyorum. iyi ki senin kızınım. Seni seviyorum babacım.

olum harbiden çok zor be heleki küçük yaşta kaybettiyseniz babanızı ulan hayat niye bu kadar acımasız olabilir ki ya arkadaşlarım dışarda babalarıyla gülüp şakalaşığ eğlendikleri zaman hala koyar heleki ilk seneleri öyle bi koyuyoduki ulan çok zor be koruyucu melek yoktur artık her şey bitmiştir sizin mezuniyetinizi evlenmenizi nişanlanmanızı kız istemeye nasıl gideceğinizi of zordur lan cenaze arabası evinizin önüne geldiği anda pencereden bakmıştım ona orda veda etmiştim 12 yaşında küçük bir çocuğa verilmiş en en büyük ceza değil mi evde herkesin ağlama haykırma sesleri of ulan be 12 yıllık canından kanından adamı kaybetmişsin daha doyamadan neyse babacım seni çok seviyorum.

şu (#14823654) entry gözlerimi doldurmuş, babamın hayatta oluşuna bir kez daha şükrettirmiştir.

Hiç aramıyorum. Eksikliğini hiç hissetmedim. Ya ben duygusuzum, ya üsttekiler yalan söylüyor.

ÖLÜRKEN BiLE KAZIK ATIN AQ. ZATEN SENiN YÜZÜNDEN SAÇIMDA DÖKÜLÜYOR GENiNE SOVDURECEN!

hayat bir deniz sen bir gemi bir daha gelirsen.. neyse.

ah baba, ulan baba demeye utanır oldum, 50 yıl be 50 yıl içinde bir yıl boyunca bile eve elinde poşetle gelmedin, kahvehane köşelerinde, içkilerle, kumarlarla avutulan bir hayat..

yarın öbür gün elden ayaktan düştüğünde nefret ektiğin bu aile fertleri seni evde istemediğinde, huzur evine yollandığında yine küfürü yiyen biz olacağız değil mi senin yüzünden?

kimse ne bilsin? dışı seni içi beni yakar demiş, yaşamayan ne anlar...

Tam altı ay babam sen gideli tam altı ay oldu. O kadar zor ki sensizlik her eve gelisimde evde olmayisin sana baba diyemiyişim okadar zorki. Hayat bazen böyle babam en en bi canınız insani sokup aliyo sizden hiç basima gelmemisti yakinimin ölüşü derdim. Bu kadar beklemiyodum babam bu kadar yakin beklemiyodum. Seni okadar cok ozledimki bana kızım diyisini keske diyorum bazen hatta cogu zaman keske yanindan hiç ayrilmasaydim doya doya baksaydim ela gözlerine ben sana hic sarilmadim babam hep cekindim keskee keske hic cekinmeseydim öpseydim o guzel yanaklarini Babam zor sensiz hayat zor sensiz nefes almak cok zor sen herzman bize dogruyu ogrettin okadar guzel bi insansinki sen yaptigin iyilikler burdan yol olur. Erken gittin be babam daha yapilacak çok iş vardi ben üniversitemi bitircektim evlenicektim sen yaslaninca seni yanima alip bakicaktim seni pamuklara saricaktim.. Ben saramadan seni beyaz kefen sardi babam... Seni kimse tanimiyo babam kalbinin ne kadar güzel oldugunu bilmiyolar ama kimsenin bilmesine gerek yokki babam Allah biliyo Allah biliyo....seni ömrumun sonuna kadar asla unutmiyip cok sevicem babam...

ne söyleyeceğimi bilmiyorum aslında. 3 yaşındaydım seni kaybettiğimde şimdi 19 yaşındayım. insan başına gelen her şeye katlanıyor. 16 yıl nasıl geçti? geçti işte bir şekilde. bir önemi var mı ki. herkes gibi ben de hayatta kalma mücadelesi vermedim mi? o yüzden sorma bana o 16 yılı ya da sor . sor ki içimdeki her şey dökülsün. bütün nefretim, sevgim ,kızgınlığım,kinim ,kıskabçlığım , bencilliğim, hayranlığım ... hepsi birere birer dökülsün. içim boşalsın artık rahatlamaya ihtiyacım var.
insanların bu kadar duyarsız olmasına dayanamıyorum. biri çıkıo sormadı sensizliğin nasıl bir şey olduğunu , neler hissettiğimi. kimse "anlatmak ister misin" demedi. bense bekliyorum hala biri çıkıp soracak diye bekliyorum . inan o kadar çok istiyorum ki bunu sormalarını. yaramı bulup ona dokunmalarını iyileştirmelerini o kadar çok istiyorum ki. yokluğunu anlatamıyorum ama hıçkırıklarımı duyarlarsa anlarlar beni. biliyorum ...

Baba her ne kadar beni her gece dövmüş olsan
bile ben seni özlüyorum keşke annemide yanında götürmeseydin...