bugün

Bir soru. Şayet bana sorulsa kurtulmayınız efendim diye cevaplardım. Utangaçlık bu devirde insanın insan olduğunu gösteren ender değerlerden...
keşke başlığın adı utangaçlıktan kurtulma yolları olsaydı da sözlük formatına uysaydı dediğim.
Kurtulamazsın. Kurtulunabiliyor olsaydı ben kurtulurdum. Kaderimiz böyle.
sevişerek kurtuluruz, bi kere sevişse hiç utangaçlık kalmaz.
eşek bokunu iyice sulandırın sonra üstüne biraz kekik serpiştirin ve bir çay bardağına döküp shot yapın.
Daha çok tecrübe ederek.
bence kurtulmamalıyız çünkü utanmadan her şeye atlayanlar bana hiç hoş gelmiyor adabımızla üzerimize düşen kadar özgüven taşıyalım yeter.
Tamamen kurtulunamaz ama azalabilir. Sosyal bir arkadaş utangaçlığınızı azaltabilir.
kurtulmadım.
etrafınızdakilerin ne düşündüğünü değil sizin içinizden ne geldiğini umursayarak.
Cesaret en önemlisi.

karşınızdakinin ne düşündüğünü boşverin.

karşınızdakininde insan olduğunu bilin.

ego ile normal kişiliğiniz arasındaki dengeyi tutun.

şapka veya güneş gözlüğüyle geziyorsanız bırakın.

tanımadığınız kişilerle banka sırasında veya durakta otobüs beklerken sohbet edin.

bol bol kitap okuyun.

kendi fikirlerinizi karşınızdaki kabul etmese bile söyleyin.

eğer asosyalseniz önce bi bilgisayar başında oturmaktan terlemiş kıçınızı kaldırıp dışarı çıkın.

kendi dünyanızı yaratın.

onunla oynayın...
Sonunda herkesin öleceğini ve bu dünyada kimsenin baki olmayacağını düşün. Her anın kıymetli ve geri getirilemez olduğunu düşün. Birisinden çekinmek mantıksız gelecektir.
Cesaret edemiyorsanız kendinize tuzak kurun yani olaya bir anda dahil olun. Kendinizi zor durumlara sokun ve bir süre sonra zor durumlara gire çıka yapabildiğinizi görüp bundan kurtulabilirsiniz.
kadın becermek. valla lan kadının gözünün içine bakarken içine girebiliyorsan utangaçlığın geçti demektir.
badak olabilir efenim. bir uzman yardımı gerekebilir. ulu'dan medet ummak yerine psikologla görüşmek daha yararlı olacaktır.
neuroformat taktiğini uygulayarak utangaçlıktan kurtulabiliriz: http://www.neuroformat.com
utangaçlıkla özgüven ters orantılıdır biri çıkarsa diğeri düşer. (bkz: halk dilinde Fazla özgüven arsızlık,Fazla utangaçlık saflık hatta kamilliktir.)
şehir değiştirin.

bir arkadaşım bu konu ile ilgili sorun yaşıyordu. bir ara izinleri denkleştirip beraber istanbul'a gezmeye gittik. Eminönü'ndeki bir milyoncuların oraya gidip dedim arkadaş bağır. ne diye bağırayım abi dedi. bir milyon bir milyonn diye bağır dedim. şimdi çevredeki herkes aynı şekilde bağırdığı için pek dikkat çekmeyecek bu davranış, bireyin utangaçlığını da atmasına yardımcı olmuyor değil.

biiii milyoooonnn, biiii milyoooooon.
Kurtulamazsınız. inanın utanmaz olmaktan iyidir.
utanirsaniz ustunuze gelirler siz ustlerine giderseniz insanlar utanirlar. bu felsefeyi uygulayin. kimse utanilacak kadar yuce degildir. oda insan sende.
Özgüvenle. Bunun için de ya paran ya kariyerin çok olacak. Ama ben kariyeri tavsiye ederim zira para olunca donanım da onunla birlikte gelmiyor.
insan neden utanır kendini hatalı gördüğü ve suçluluk duyduğu için. bu hata gerçeklerden de kaynaklanabilir algısal kökenli de olabilir. bir şeyi yok saymak onu yok etmez ve sorunu ötelemenize sebep olur. cesur olup hatalarla yüzleşmeye çalışmak gerekiyor ki kendinizi affedip suçluluktan kurtulabilin.
Flatcast Head'in de belirttiği gibi kesinlikle özgüven gerekli. Bunun için de gücünüz olacak herhangi bir alanda. Ya ciddi bir yeteneğiniz ya güzelliğiniz veya paranız olacak. Herhangi bir konumda iktidar olmanız gerekir. Eğer para ve güzellik yoksa ya ciddi kültür yapın bir alanda veya yeteneğinizi keşfedip onun üzerine gidin.
mental ve fiziki açıdan tam olmak lazım ama önce bedeni temizleyerek dilinizin açıldığını farkedeceksiniz. gerçekten çok utangaç ve çekingenseniz profesyonel bir yardım alın.
ben ilk başlardan şey diye düşünürdüm "lan koskoca dünyada bir kereliğine yaşamaya gelmişim, nedir bu utanma?"
şöyle; http://upload.wikimedia.o...h_seen_from_Apollo_17.jpg

ama yine de herkesi durduran bir duygu mudur nedir bilinmez adı da "utangaçlık" ben üstteki gibi düşündükten sonra bi 15-20 saniyelik cesaret gelirdi, sonra giderdi. bir de şunun farkına vardım; şu zamanlarda utangaçlık yüzünden yapamadığınız şeyler bir süre geçtikten sonra çok basit geliyor. bunun da herkes farkındadır herhalde. "lan bunu mu yapamamışım?" diye düşünüyorsunuzdur. galiba soruya cevap veremedim fakat düşünün işte dünyanın resmine bakarak 1 kere hayata geliyorum falan diye. belki 15-20 saniyelik cesaret gelmez size daha uzun sürer, belki hiç gelmez. karışık işler.