bugün

"bir gariplik oluşturarak geride bırakılan insanlar suçlu, üzgün ve boş hissettirilir."

Vay. Bazen test kitaplarında edebî bir yazıdan alamadığım tatmini alıyorum. Ama çok nadir.
Soğuklar başladı. Sıkı giyin.
başıma ne geldiyse yazmaktan geldi. Birgün seni de yazacağım sayfalarca insanlar şaşıracak böyle bir kitaba. Kapağında kocaman bir çivit. Her şey çok sessiz ve her şey çok gürültülü olacak. Başta hiçbir şeyden haberin olmayacak belki birkaç yıl böyle sürer. Sonra birgün rafta senin için yazıldığının farkında olmadığın bir kitap çekeceksin, arka yazıları hoşuna gidecek. Alacaksın. Koyacaksın bir rafa, yoğun bir hayatın var hemen okuyamayacaksın. Sonra yine öylesine eline değecek ve başlayacaksın. Muhtemelen geceleyin, muhtemelen bir çay ile. Biraz kafan karışık. Onun için okuyorsun zaten. Bir gün geçecek, iki gün geçecek, üçüncü de sonra işte orada birden gözlerin dolacak. O zaman anımsayacaksın. O zaman...
Raskolnikov, sonya'dan incilden 'lazarın dirilişi' bölümünü okumasını istedi. Sonya da okudu. Sanki bende o odadaydım. (bkz: Suç ve ceza)
görsel
Ya arkadaş biz yolda yürümeye üşeniyoruz bunlar kazara selam verince yürüyoruz sanıyorlar. Sevsinler ergen triplerinizi!
Fakirliğin anasını avradını s*keyim.
Bugün benim için önemli bir gündü arkadaşlar. Sabah saat 08.08 de atılan bir mesajla uyanıldı ve hayat farklı bir hal aldı. Güzel mi eh kötü mü eh, ama farklı. Bu yeterli şimdilik.
benim her gün en az 10 tane entrimi siliyorlar

böyle küfür etmiyorum

ismailin eski kankası trabzonlu bir hayvan var

tüm gıcık olduklarını ispikliyor

kankası kelbaş mod da siliyor

burayı ciddiye almak cilde zarar.
Of küçük şeytan, of kirli kumaş, of kısır döngü of. Bak, ben o kadar kendi halinde biriyim ki istesem yanında otururum beni görmezsin. Ama sen pis kokulu, biçimsiz, nereden çıkacağı belli olmayan bir böcek gibi illa kafana bir terlik yemek ister gibisin. Sürekli karanlıklara saklanıp saklanıp sonra eğri adımlarınla dünyamda yürümek gibi ancak bir böceğin akıl edebileceği fikirlerin var.

Şimdi, değersiz çünkü temelsiz hislerini al, gölgemde de dolaşma. Çünkü ben yok olarak bile çok fazlayım sana ve çabucak kazanacağım bir savaşa, kavgaya, iddiaya girmek benim gölgeme toz olur ancak.
hakkında konuşamadığım duyguların beni ne kadar yorduğunu yakın geçmişte öğrendim ve konuşmaya başlamış olduğum halde düzeltemediğim şeyleri görmek beni o kadar soğutuyor ki kendimden. evet kendini sev kendinle barış evet yoga meditasyon yap dua et bunlar düşünce olarak iyi ve rahatlatan şeyler ama bende kısa süreli etkileri nedense. bakıyorum da hiçbir şey beni olmasını istediğim değişim için harekete geçiremiyor. ben kendimi istemediğim durumlar içine sokmaya programlı biriyim demek ki sürekli çıkmazdayım. ve ciddi olduğum için çok üzgünüm ama denediğim onca şey beni birazcık ağlamak kadar rahatlatmıyor o yüzden bağıra bağıra ağlamaya ihtiyacım var.
herkesin meditasyonu kendine allahın belaları
Her gün gece boyunca, anlamsız uykusuzlukla boğuşmak neden...

Dünya dönerken.
bizim insanlarımız kadar bir insanın memleketini merak eden canlı var mı şu dünyada bilmiyorum. nerelisin diye sormak bana garip geliyor.
Önemsediğin derecede değersizleşiyorsun, bu hic degismiyor.
(bkz: suç ve ceza)Lujin senin derdin ne para ne de sonya. Senin derdin raskolnikov'dan intikam almak... bunun için sordun raskolnikov'un yemeğe katılıp katılamayacağını. Ama tuzağını andrey semyonoviç bozdu, asıl darbeyi raskolnikov vurdu. Ohhh içimin yağları eridi... (bkz: pyotr petroviç lujin)
"Hani söz uçar yazı kalır derler ya.. bence unutmak istemeyen kulağa duadır da söz; sayfalarca yazsan, neye yarar görmek istemeyince göz.. Duymak isteyene söz uçmaz konar kalır, görmek istemeyene yazı bile uçar yerini unutulmuşluk alır..."

Bukre / kahraman tazeoğlu ...
ya şu insanların olayı ne ya kendini bi g-tüm sanmalar acayip acayip tepkiler tripler şovlar
hepimiz aynı b-kun lacivertiyiz işte ne bu kendini sıyırma merakı hırs şöleni
herkes herkese bok atma telaşında
şu insan faktörünü kafama takmamayı ne çok dilerdim .
bilmiyoruz, araştırmıyoruz, islamı hakkıyla yaşayamıyoruz, yaşamaya çalışmıyoruz. allah cümlemize muhabbet nasip etsin.
Hayat zor,
Ama pes etmemek lazım...
Baktım düzeltemiyorum.. iyice bozar ortalığın anasını sikerim. Huyum kurusun.
görsel
görsel
Bu ülkenin gündeminden bıktım. Hırsız zihniyette insanların milliyetçiliğin ve dinin içini boşaltmasından. Arap kültürünün içimize kadar sokulmasından, insanların durmadan yalan söylemesinden bıktım.
şu an istanbul'da ne bunaltan ne de üşüten bir hava var. hani böyle sevgilin olur, üstünüze ince bir şey alırsınız ne olur ne olmaz diye, oradan oraya gezersiniz. yaza tam bir elveda dersiniz ya bayılıyorum bu havaya. süper on numara hava. ama işte o sevgiliden eser kalmadı. hani hazırsın o havayı o duyguyu tatmaya ama öyle biri yok. olmadığını düşününce hüzünlenirsin. ama o hüzün buruk sevinçli bir hüzün. garipçe. her şeye rağmen hayat güzel. hayal kırıklıkları bile olsa.
Neden geçmiş hiç yasanmamıs gibi, sanki bir film izlemisiz de bazı kesitleri aklımda kalmış. Ama derinlerde bıraktığı izler ve beni ben yapan yaşadıklarım var ki bunlar film yada masal degildi, bendim. Yine de unutmamak cok acı olurdu bazı seyleri. Unutabilmek en mutlu oldugum gün dedigimiz anları da kapsamıs olsa bile zaman denilen kavramla bütünlesmis en güzel ilaç sanırım.
Bu ülkeden de huzursuzluğunu etrafa bulaştıran huzursuz insanlardan da bıktım.