bugün

utanıyorum.

kendimden utanıyorum, ama başkaları için utanmaktan daha çok utanıyorum. yeter ulan artık yeter.
Tepki vermek istiyorum bu yaşanılanlara ama saniyede hapse gireceğimi , vatan haini ilan edileceğimi biliyorum. Oysa ben vatan aşığıyım. Ne kadar bastırılmış olduğumuzu düşünüyorum. Ne kadar itilip , kakılacağımı düşünüyorum sadece tepki göstereceğim için. Bunları yapamadığım için ise ölmek istiyorum. Ama şu kadarını yazayım bari : ülke şu an yaşanılır bir ülke değil , istediğimiz gibi yaşayamıyorsak yaşıyor sayılmayız.
Geçmiş niye yaptığın aptallıklarından dolayı bu kadar fazla acıtır? Geçen sene ona karşı söylediklerimden sonra arkadaş gibi devam etsek de onu daha fazla görme çabaları yüzünden bunaltma seviyesine kadar getirdim. Sonrasında aptalca bir mektup ve iletişimimi kestim. Aradan geçen aylardan sonra geçen gün tekrardan mesaj attım ve o mühim soruyu sordu: "bunca zamandan sonra niye" cevap veremedim baştan sonra aylardır eksikliğini hissetmemden ötürü "sana olan duygularım artık yok sadece seni kaybetmek istemiyorum aptallığımdan dolayı, eskisi gibi arkadaş olalım" dedim ve saatlerdir mesaj dahi gelmedi bana zamanında seni kaybetmek istemiyorum diyebilen birisi niye önemsizmişim gibi beni kaide almıyor? Gecenin Bi yarısında moral diplerde. Uzun zamandır Mutsuzum kısacası. Nerede bir ümit orada bir kırıklık.
birini sevmeyi, hayalleri ile uyumayı o kadar özledim ki..

sevilmenin kokusunu unutmuş gibiyim, her ne kadar daha sert görünsem de pek bi hassasım aslında. 

aman diyorum, tadımız kaçmasın. hep bir telaş. yok neyi koruyorsam? olmayan mutluluğumu mu?
a.k.p. gibi bir partiden ve o partiye oy veren gerizekalıların olduğu bu ülkede yaşamaktan bıktım.
Cehapeye oy veren var lan. Şaka gibi.
Akşam gördüğüm rüya malum günün yakın olduğunu fazlasıyla haber verir gibiydi. Ve korktum gerçekten o hiç önemsemediğim gün için korktum. En azından annemi görmeden olmaz.
Resmen isi kaybettim.fazla sacmaladim, acken ben ben degilmisim
böyle giderse başımı mahkemelerden kaldıramayacağım.
küçüken okula gitmemek için sabun yemiştim * )))))))))))
sınav haftası sayesinde moralim 0. kendimi buda geçer diye avutmaya çalışyorum ama olmuyor..
Şuan evde tam 42 kişi var.
Canlı bomba olup evi misafirleriyle birlikte patlatıp kurtulsak diye düşünüyorum.
Başaramıyorum. 30 yıl yaşadım, yetmez mi allah bey ? Alsan ya beni de ?
Min bêriya alekên șêrîn kiriye... seni tatlı yataklarını özledim...
Telefonum ablam yüzünden bi yerde kaldı ve ancak yarın alabilcem sabahtan beri yok allahtan ipad yanımdaymış ama yinede telefonsuz mutsuzum.
Depresyona hafiften yanığım ama acelesi yok.
1000000000 sayısını okuyormuş gibi geçtiniz bu başlığı açmamalıydım.
Bu sözlük bir bahane maalesef hakikatte herkesin bir isteği bir başka amacı vardır illa ki benimki de bana kalsın.
bağımlılığımın inişlerle çıkışlardan oluştuğunu düşünüyorum. geçen senelerde düşüşlerim daha derine iniyordu, şizofreni başlangıcı denebilecek ağır psikozlar geçirdim. atlattım ama, toparladım sonradan. düşüşte yoksunluğum da çok zordu, uyumsuzluk da, diğer etmenler de. o ara, yoksunluk bir tarafa, girdiğim bunalım, kafamın içinin dağınıklığı, sanrılar, korkular, başarısızlık falan üst üste binmişti. şimdi sürekli bir iç huzur var, rahatım yani.

düşüş demişken; yine çiçeklerim bitti. hep bittiğinde yazıyorum çiçekleri niyeyse, varken hakkında yazmayı düşünmüyorum. özlemekten başka ne yazılabilir ki? bu kez kağıt almayacağım. çiçeklere boğulmak istiyorum yalnız. bir gözümden sevincin yaşı süzülsün istiyorum
evet sözlük 10 gün çaylak yaptılar ama bakın yıldım mı hayır tekrar buradayım. bu modlar senelerdir böyle sıkıldıkça açarlar müziği oynarlar çayda çıra napalım alıştık artık. eee nerde kalmıştık trollün neresindeydik.
Her dokunuşumda helalim sanmıştım seni.

Bilsem sana dokunmak haram, bakışım dahi değmezdi tenine.
dayanamadım, göğsüm daraldı. ben anlatayım sana çevikçi çocukları;
20 ile 25 yaş arasındadır çoğu, filinta gibi çocuklardır; boylu, poslu ve babayiğit. izin günleri çok azdır, izinli olduklarında hele bir de sivil elbiseler içinde görsen onları değme mankene taş çıkarırlar. fakir çocuklarıdır çoğu, anadolu'nun her bir yerinden gelmişlerdir; köyden, ilçeden ve bir kasabadan. hepsi memleketini öve öve anlatır. hepsi memleket ve vatan sevdalısı. istanbul'u yaşamak isterler. süt gibi beyaz ve lekesiz çocuklardır, belki sigara içmek pırıl pırıl hayatlarındaki en kötü alışkanlıktır. hayatları boyunca serserilik yapmamışlardır, suç nedir bilmezler, polis olmadan önce karakolun önünden bile geçmemişlerdir.
2-3 kişi rutubetli bir ev tutarlar, her birinin odası ayrı ayrı ve evlere şenlik. az görebildikleri uyku onlar için büyük velinimet hele uyurken biri ses çıkarsın...
her evde mutlaka bir çiğ köfte yapan olur, en büyük zevkleri bütün timin toplanıp aynı evde çiğ köfte yemesi.

anacıkları durmadan tel açar, oğlum yavrum iyi misin, bugün ne yedin diye, çoğu yalan söyler annesine; burada bir şey yok çok rahatız vs.

evli olanları çok azdır, 1 veya 2 yaşında bebeleri olur. bazıları nişanlı, sözlü... para biriktirir düğün için. soğukta konserve yiyerek görev yaparlar. bazen 20 saati bulur görevleri ama otobüslerde birbirleriyle şakalaşırlar, çoğunun lakabı vardır. o konserve ile hiç alakaları olmayan o angarya görevleri, hiç ek ücret almadan futbol, basketbol, konser vs. atlatıp giderler. tek dertleri vatana birşey olmasın...
işte o fidanları katlettiler bugün, parça parça ettiler analarının kuzularını, anacıklarının telini açamadılar bu sefer.

kanımız kurusun unutursak, ne istediniz hayatı yaşamamış , gencecik , pırıl pırıl bu çocuklardan, ne istediniz? kinimiz daima diridir !
Uzun zamandır nalet bir oyunu oynuyorum. Hem de gece gündüz her dakika. Günlerim öyle boş boş geçiyor bir halt da yapmıyorum. Ama yapmam gerekem işlerim de var. Orada biri ile tanıştım sanki ben cidden sorunlu insanları ama gerçekten sorunlu insanları üzerime çeken bir mıknatıs taşıyorum gibi koskocaa oyunda gittim en manyağına alıştım. Ulan. Böyle tanışıp plan kurma olayını da hiç sevmiyorum. Salak gibi onun için ağladım bir de. insanlardan neden uzak durduğumu daha iyi Anlıyorum şimdi. Buna da alışılır. Daha önce o mu vardı sanki. Desem de bir yanım istiyor konuşmayı. Ona yardım etmek sakinleştirmek istiyor. Ama yapmayacağım. Daha fazla alışamam olmaz. Belki ileride bir gün karşılaşırız, belki. Ama aksi birisi sağı solu belli değil. Off yıldım.
Tanıyalı kaç gün oldu ki en fazla iki hafta o da belki. Ama gene de bağlandım gene de diyemiyorum umarım karşılaşmayız diye silip atamıyorum bu insanları. Ne kadar da ben.. ha bu hale de kilomu öğrendikten sonra geldi dalga da geçti ama gene de ilişiyorum yavru gibi. ilişmem artık zaten de.
Geçmişten gelen birisi de hala beni sevdiğini söyledi ama beni kıskandırmaya çalışan biri ile işim olmaz. Ona da dedim. Baya dolmuşum yok otobüs... ahaha..
Siyasetini skyim sana birşey olmasin demek istedigim insanlar var.
Ulan insanlar insanlığını unuttu be gözünü sevdigimin siyaseti. Oldum olası sevemedim zaten bu mereti.
Kız, kokusundan rahatsız olduğu için sigara içmememi istedi ve bende ona sigarayı bıraktığımı söyledim. Ama hala evde sigara içiyorum ve elimdeki sigara kokusu gitsin diye yarım saat bulaşık yıkıyorum.