bugün

vizelere çalışmam gereken şu saatlerde aklımda milyon tane derin düşünceler içerisindeyim.
acaba vizelere çalışmamam için beynim bana bir oyun mu oynuyor.
itiraf ediyorum bu uludağ sözlükte neden çaylak oldum ve çaylaklık sürem ne zaman bitecek en ufak bir fikrim yok.
kendimi sürekli hayal kırıklığına uğratırım hobim galiba.
Ben çok sevdim gözbebeğim. Sevmek sevilmek ne kadar güzel, allah herkese versin.
Özelden arayıp aptal aptal konuşmanın modası hâlâ geçmemiş bunu gördüm. Her defasında yüzüne kapadım ama en son birinden * şüphelendiğimde açıp kızlarla * konuşturdum. işin bu kısmından sonrası hattımı - tekrar- özel numaraya kapattıktan sonra bile kimdi ki lan dememe sebeptir. Arkadaşlarımdan birini tanıdı? öbürünü tanıyamadı.
Hayat garip yarın * vizem var.
daha çok çalışmam lazım .
sabahları kendisi olarak uyanabilen insanların o garip neşesinden nefret ediyorum.
Gunaydin takim elbiseli guzel adamlar,
Uykusuz olmama ragmen 2gundur kendi kendime uyanabiliyorum,surunmuyorum allaha sukur.
Kac haftadir istedigim,olsun diye kendimi yirttigim sey oldu sonunda.filarmoni orkestrasina kabul edildim. Ama kabul edildigimi duyup koroya gectigim an butun heves gitti bende.hayat da boyle iste,haftalarca olsun istiyorsun, dua ediyosun, umutlaniyosun, kabul edilince puff hic bi ozelligi kalmiyor.cogu zaman ego tatmini.
Bu hafta sinavlari olan butun ogrencileri allah muvaffak etsin.
Ozellikle mezun olamayip uzatanlari,yil kaybedenleri.
Amin.
Cok sevdim. Sadece bir kere gordum onu.

Datcada aksamlari bilenler bilir, cumhuriyet meydaninda aksamlari sokak muzisyenleri sirayla acik hava konseri verir. bende 5 aksamlik tatilimin son aksami onun caldigi grubu dinledim, dinledim ama ona bakmaktan digerlerinin calmasina odaklanamadim. Cok guzeldi. Saclari erkek kesim kisaydi,kendisi hafif kisa boyluydu. Trompet caliyordu. O aksam oyle gecti gitti. Ertesi gun ailemle izmire yola ciktik. Ege turu yapiyorduk. Aklimda hep onun goruntusu ve 1,3 megapiksel kamerayla cektigim hafif flu resmi vardi. 2-3 ay boyunca hic ismini ogrenemedim ama duydugum sevgi cogaldida cogaldi aska donustu. Umudumu hic kaybetmedim. Adini ogrenmek istiyordum. Yemekten icmekten kesildim. Sonunda bir gun grubun facebookta sayfasini buldum. Hemen mesaj attim. Grubu cok begendigimi, yardim edebilecegim her turlu konuda yardim edebilecegimi soyledim. Cunku grup cidden guzeldi. Ayni aksam beni davulun (perkisyon deniyor sanirim) cajoon calan elemani arkadas olarak ekledi. Sevincten deliye donmustum. Hemen arkadaslarina girip resimlerden 'o' kizi bulmaya calistim. Ve buldum. Adida kendi gibi guzeldi. Arkadas olarak ekledim. Uzun bi sure konustuk. Nisanin bir sabahi uyandim. Gunlerden 6'si. Internete bir resim koymustu. Kiz arkadasiyla opusurken. Evet escinselmis. Bi anda yikilmistim. Biliyordum zaten bir sey olmasina imkan yoktu. O benden 3 yas buyuktu ve universiteye gidiyordu bense lise 2 ye gidiyordum. Arad daglar kadar fark zaten vardi, bununla beraber daglar daha yukseldi. Ayni gun ona hislerimi acikladim ve ondan herhangi bir cevap beklenedigimi sadece bunu ogrenmesi gerektigini soyledim. Olayin ustunden bugun tam 1 yil gecti ve bana sanki yillar gecmis gibi geliyor. Hala onu seviyorum. Nereye baksam hala onu goruyorum. Icim kan agliyor sozluk...
tükenmişlik sendromu varsa şu günlerde yaşıyorum sözlük her şeyi bırakasım var. dersler, hastalar, okul hepsi ayrı birer eziyet gibi.

şu yıl bitsin bir aylık yaz tatilime gireyim başka da bir şey istemiyorum.
Ablam hazırlan bostancı'ya hastaneye gidicez demesine rağmen ben hala yataktayım. Ayaklarım uyanmıyor bi türlü.
eski sevgilim tuvalete gittiğinde cafe de beni kesen başka kızı ayart etmistim.

wc giden sevgilime aşıktım oysaki.

ama erkek ne yapsın karşıda dili ile dudağını yalayan bir şırpıntı var insanın çadırı kurmaması mümkün değil dostlar. ben gay değilim.
ilgimi çeken başlıkların entrylerinde hızlıca gezinip sadece çok oylama yapılmış (artı yada eksi) entryleri okuyorum.

herkes benim gibi yapsa kimsenin entrysi oylanmaz.

iyi ki herkes benim gibi yapmıyor.
Kimsenin işinde, gücünde gözüm yok ama ben neden böyle oldum ki diye düşünüp üzülüyorum.
kaderimsin sanarak, alevinle yanarak... yürüdüm yolunda öyle, kendimden geçtim... tanıdın mı beni, bildin mi gerçeğimi? oyun mu sandın uğruna dökülen yaşları...
hayat neden bu kadar acimasiz bir olguydu...sevdigimizin yanindan ayirmaya neden bu kadar istekliydi. mutlu oldugun her anin acisini misli misli neden cikarmaktaydi...
telefondaki whatsapp klasöründe bir cevher yatıyormuş meğer. bugüne kadar ne gönderdiysek, ne aldıysak, galeriden silsek bile hepsini kendi klasöründe saklıyormuş pezevenk.

üzülsem mi sevinsem mi bilemedim.
son 2-3 haftadır yeme düzenim oldukça değişti, birde bu süre zarfında yaklaşık 5 kiloya yakın verdim ama yeme düzenimin değişmesine bağlamıyorum bu kilo kaybını.Doktora gitmeye de çekiniyorum, çünkü ani kilo kayıplarının pek hayra alamet olmadığını biliyorum. Bakalım 2-3 kilo daha verirsem bu sefer mecbur gidicem.
mutlu sonlar gerçek değil, bir hayalmiş.
doğrularımın arkasında durmak beni mutlu mu edecek, mutsuz mu çok merak ediyorum.
Allam çok seksiyim.
bu sene hayırlısıyla mezun olayım yeter bana şu 2.5 ay için.
Sıcak havadan nefret ediyorum.
sözlükten birisinin beni anlama teklifi karşısında üç gündür huzursuzum sözlük. her zamanki gibi bazı şeyleri çok ciddiye alıyorum. mesajını cevaplamaktan acaiip korkuyorum. yine ayrıca yaşarken anlaşılmaya mecbur değilim gibide bi his taşıyorken bi kitap olsaydım da hediye etseydim kendimi diyorum. yavaştan çıldırıyorum. fakat askeriyeden tanıdığım yok. tescilli yaşıyorum galiba yaşamı. gelecekler kollarında garip yazılar yazan inzibatlar. ısrar etme kendimi bi yerde kaybettim. allah kahretsin kaybolan önemli bi şey miydi yoksa. kaybettiysem öyle. zaten ısrar etmiyorsun. ağızucuylayapılansıradanbiteklif. neslin den güzel intihar ipi olur. bunu bil. altınada kendini asarsın. tercih senin. konuşmayacağım ve sen bu entriyi görmeyeceksin. buda böyle trajedi. işte müdafayı hayat. mesleğin kut. benim göçmemi engelleme. suriyeliler aç. kendine iyi bak. ok. ve sen bu yazıyı okuyan talihsiz kişi. özürlerimi başına çal.ki.çoğalır.belki. bir nevi panzihayat.
Oda arkadaşımı öldürmek istiyorum.