sözlük yazarlarının itirafları

babamla kavga ettiler diye telefon rehberindeki adını aşkım'dan ali'ye çeviren bir annem var. ergen ya yemin ederim..

gaz maskesinden cok korkuyorum, bakamiyorum bile.

işte yine oldu. facebook denen o salak yerde bütün profiller sizin resimlerinizle doldu. ve o salak günün üstünden tam bir sene geçmiş! koskoca bir sene! ve o günün acısı hala yüreğimizde. umarım iyi yerlerdesinizdir kubilay, yunus, oytun. emin olun kalbimizde beynimizde her an saklıyoruz sizi. sizi hep seviyoruz ve saygıyla anıyoruz. gerçek birer melek oldunuz artık. bir gün görüşmek üzere. bak emine hoca ne yazmış resmininiz altına;
her gün....
resimlerinize bakıyorum...
susuyorum...
ağlıyorum...
ama...
hiç bir gün unutmuyorum...
mekanınız cennet olsun meleklerim benim...

mekanınız cennet olsun sizin.. air20 hodan.

kojiro hyuga nick li bir yazar var zannediyorum. kötü bir entry gördüğümde, yazar hakkında bilgi butonuna basıp bakıyorum aa yine kojiro hyuga. o zamanlar tabi yeni yazarım nick ile karma listesi rumuzunu karıştırmışım.

karması kojiro hyuga olan herkesi aynı adam zannediyordum yani anlayacağınız. *
uzun süredir dalga geçilirim diye yazamıyordum bunu.* ama baktımki geçilsin zaten, yazdım ve rahatlamış bulunduk .

otobüsteyken kendimi otobüs şoförü olarak hayal ediyorum. aslında ehliyetim bile yok.

izmir'deyim. Seninle tanıdığım şehir. Eskisi kadar güzel gelmiyor artık. Senden nefret ediyorum ama bir o kadar da sesini duymak istiyorum. Her yerde seni hatırlatan anılar var yeter artık.

şehit olan kürt askeri vatan sağolsun diyen kürt babayı pkk yandaşlarını taşlayan kürtleri gördükçe kendimden ve yıkamadığım kürt önyargımdan iğreniyorum.

yine entry yazamama dönemine girmiş bulunuyorum. arada oluyor böyle bir süre entry giremiyorum. geçen bi başladı 5 ay sürdü o derece yani. * * * *

bugün annem benim yüzümden ağladı. kendimi o an babama benzettim. ve kendimden nefret ettim. o an babama benzediğim için mi kendimden nefret ettim yoksa annemi üzdüğüm için mi bilemiyorum. ya da her ikisi.

anne her defasında aynı şeyi söylüyorum ama bir daha babama benzemeyeceğim.

an itibariyle ev arkadaşım yan odada ağlıyo.ve sesli ağlıyo sırf ben gidip noldu demem için.çünkü kendisi gerçek bir ilgi manyağıdır.yine aptal bi sebep olduğunu bildiğim için bende müziği açtım duymuyomuş gibi yapıyorum.ama hıckırıklar giderek çoğalıyor özellikle sarkı geçişlerinde..bazen insanların bu kadar kolay ağlamasına şaşırıyorum.kendimi duygusuz gibi hissediyorum.ki son zamanlarda ondan daha kötü zamanlar geçiriyorum.napıyorum peki dizi falan izliyorum.balkondan bakıyorum.günde 1 paket sigara içiyorum.bak hala ağlıyo.gitsem mi ki.kapı açıldı.önümden geçti.yüzünü yıkamak için.noldu desem mi ki .öffffff

hamileliğimin son günlerini yaşadığım günlerde ben bu kocayı dövücem. evden çıkamıyorum bu göbekle. kayınvalidem, annem , teyzem ev kadın dolu alabildiğine dedikodu ve endişe hakim evde. "nasıl doğuracak, sağlıkları nasıl" bunlar konuşuluyor hatta bebeğimin 40 günü olduğunda neler hazırlanacağı konuşuluyor. yahu durun daha doğurmadım bile! evin her tarafında bebek şekerleri, hastane odasına asılacak süsler, bebek eşyaları dolu. bebeğin kıyafetleri yıkanıp ütülendi odasına serildi. anlayacağın sözlük kafayı yiyecek durumdayım. asıl konumuz olan kocama gelince toplam 8 gündür evdeyim sıkıntıdan patlamak üzereyim bugün "koca bey dışarı çıkalım, daraldım ben ya" dediğimde aldığım cevap "e daha 2 gün evvel güllaç almaya çıkmadık mı?" arkadaş manyak mısın? 10 dk. arabayla gidip geldik bunu gezmeden sayıyor! kırıcam kafasını o olacak. oh rahatladım.

sırf uyumak için bazen en yakın arkadaşlarımın doğum gününe gitmiyorum. o kadar keyif pezevengi bi insanım.

geçen sene öğle arası 12-1 sularında arkadaşımla aramızda geçen telefon konuşması:
a:ee hadi gelmiyo musun?
b:(uykudan tel.sesiyle uyanmış bi şekilde) yok ya, ben biraz hastayım
a:yaa gel ama hadii
b:ya cidden dinlenmem lazım
a:iyi sen bilirsin, öptüm
b:byy

ve tekrar uyunmaya başlanır.

Ne salak insanlar var,bir maç yüzünden facebookta benimle tartışmaya giriyorlar. Sanki Barçaya süper desem yenildikleri durumu değişecek.

Bir itiraf. evet. biri vardı beni cok seven. ayrıldım iyi yaptım ben sevmiyordum. hayatta herşey cık ayrıl sanki boşverin ya itirafdtan vazgeçtim sevmediğim birşeyin üzerinde konuşmaya degmez.

tüm paramı toplayıp sadece bir sırt çantası fotoğraf makinem ve pasaportumla havaalanına gidip , herhangi bir uçağa binip düşünmeden amaçsızca çekip gitmek istiyorum...

benim güzel hatalarım var...

üstteki entry'e eksi verdiğimi belirttikten sonra; bazen, messi'ye keşke büyüme hormonu değil de bonibon falan verselermiş diyorum. ama çok gaddarca olduğunu kabul edip sonradan mourinho başgaaaan diye bağırmaya devam ediyorum.

bu da böyle bir anımdır. *
yıllar önce sıcak bir yaz günü buzluğu bir açtım ki o da ne? bir kalıp kesme dondurma! hem de kolum kadar. iki dilim kestim, üzerine annemin tatlılar için hep hali hazırda bulundurduğu üç beş çeşit sostan güzel bir sanat eseri oluşturdum. heyecanla masaya oturdum. ilk çatalı hayranlık dolu bakışlarım içinde ağzıma götürdüm veee...
o gün bugündür yemem tereyağını.
kardeşimin mutfağa girip durumu çakması ve attığı kahkahalar da tamamen hayal ürünüdür.

sözlük tam sol framede sözlük yazarlarının itirafları başlığını gördüm. saate baktım 23.59, hemen dedim gün bitmeden okuyayım bugünün itiraflarını. tam tıkladım başlığa saat 00:00 oldu. bugün pek bişey yazılmamış çıktı ekranda okuyamadım. baya da bi entry vardı geriye doğru gitmeye de üşendim. * ama vallaha bak bu saatte itiraf girmek gibi bi gayem yoktu * ama işte bu kadar bedevi şanslı bi insan olduğumu itiraf etmek istedim.

edit: yeminle doğru bak tam yazarken babam aradı ondan 7 dk sürdü yazmam.

yıllardan sonra kızıldan tamamen kurtulup saçımı siyah yaptım. hata etmiş olabilirim. insanların tepkilerinden korkuyorum.

abazayım sözlük has mı has çok büyük abazayım ve tipsizim mınakoyayım. oh be rahatladım

ek: sen bu entryi okuyup eksiliyorsun ben ise yaşıyorum ne yani ölmem mi lazım mınakoyayım.

lan sözlük okul zamanı her gün üşenmeden duş alıyorum kış olmasına rağmen, niye şimdi koltuk altımda sinekler uçuşuncaya dek duş almak gelmiyor içimden?

üşenmedim saydım. her gün şu dört odalı iki bahçeli evde 28 canlı karın doyuruyor. kedisinden tutun köpeğine kadar. insan olarak evde 4 kişiyiz. bizce bir tuhaflık yok.

Çok acayip rüyalar görüyorum yahu. Bir yere yazsam kimsenin izlemeyeceği bir bilim kurgu, iyi kötü korku filmleri ve birçok güzel * erotik film çıkar.

bu kadar hırsla ve gözü dönmüşlükle, akıllarına gelen gelmeyen her şeyle karalamaya çalıştıklarına göre; izmir harika bir yer olmalı diye düşünüyorum ve izmir'e karşı olan merakım artıyor, resmen beni kendine çekiyor.

acaba ben de bir kez olsun gitsem izmire, hiç oradan ayrılmak istemeyecek birine dönüşür müyüm, içimde bu kadar istanbul aşkı varken?