bugün

anaokuluna gidiyordum.
(bkz: havada anket kokusu var)
kardeşimi dövüyordum.
c vitamini, yarrak gibi alternatiflerle şenlendirilebilecek hallerdir.
(bkz: portakalda vitamin)
9 aylık küçük peluş ayıçık gibi bi bebek.
lise 2'ye geçmiştim...
spermken daha mutluyduk sanki bir yarış vardı falan böyle.*
adımı yazmayı öğrenmiştim de şu alinin neden ata bakması gerektiğini bir türlü anlamıyordum, ömer'in mısır sever olduğunu öğrenecek kadar özel hayatına girmişliğim vardı.
çocuğun öpüşülerek yapıldığını sanıyor, birde bunu misafirler varken anneme teyyit ettirmek istiyordum;
- anne çocuk öpünce yaplıyorsa bu yabancılar niye üst üste çıkıyor?
anne göt, misafirlet mort.
(bkz: kundak)
görsel
aynı buna benziyodum.
büyümek istiyordum, komşunun oğlunun itafaiyesinden istiyordum, okuma yazma öğrenme istiyordum, bahçeye boyum kadar kuyu kazmak istiyordum. ahh o zaman bahçemiz vardı bizim.

edit: hasiktir diyorum hasiktir. sözlük yazarlarının 2o sene önceki hayalleri diye okumuşum.
o zamanlar bu dünya denilen mekanla bir problemim yoktu.
çükü o zaman da kalkanların büyük karizma yapacağı liste.
portakalda vitamin.
hatırlamıyorum pek hatırladığım tek şey edi ile büdü izlediğim her gün.
2 yaşındaydım , yaramazın tekiydim .
örüklü saçlarla, mavi önlüğün kombine edilmiş halleriyle geçen günler.
her gün hem sabah kuşağında hem akşam üstü kuşağında birbirinin aynısı da olsa susam sokağını izleyip annemi çıldırtıyordum. *
2 yaşında Afacan bir çocuktum.
Portakalda vitamin.
2 yaşında çevresini anlamaya çalışan doksanlar çocuğudur.
(bkz: embriyo)
ilk adımlarımı atıyordum...
Sanırım konuşmayı yeni yeni öğreniyordum. 2 yaşlarındaydım.

Freud'a göre psikoseksüel gelişim evrelerinin oral ve anal dönemi arasında bi yerdeydim. *