bugün

kimileri için rahat kimileri içinse zor bir hayattır.
sevgilisiz hayat,akbilsiz istanbuldur.:)
sürdürülebilir olan hayat şeklidir. fakat nasıl bir hayattır? kimisi için önemsiz bir ayrıntı kimisi içinse olmazsa olmazdır. bu hayat tarzının bir getirisi olarak gördüğüm sevgilisiz bir hayata hayat demeye devam edebildiğiniz zaman sevgiliyi bulmaktır. * * *
kesinlikle çok güzel,ne derdin var ne tasan,hadi gidelim gezelim hadi kafeye gidelim diyen biri olmaması hergün dısarıda olmaktan kurtuldugum bir durum bana göre çok güzel.sevgilisiz bir hayat kafan rahat...
yalnızlık bir ilaçmıdır yoksa hastalığın ta kendisimidir? sorusunu akla getiren başlık.
tercih hakkı olsa herkesin sevgili ile bir hayatı tercih edeceği halde çaresizlikten böylesi daha iyi diye kendini kandırdığı yavan eksik öylesine yaşanan hayattır.
sevgilili * bir hayattan sonra başlamışsa, çiledir azizim çile.
hayata dair ne kadar kekremsi tat varsa hepsini tadabileceğiniz bir hayttır..
Tam hatirlamiyorum ama bir sairin soyle bir dizesi vardi
Onsuz yasayamam deme yasarsin elbet
Ama onlabir farkli yasarsin.
Tam dogru olmayabilir ama boyle bir seydi.
tuzsuz yemeğe benzer. tat alamazsın.
özgürlüktür.
bazen ararsın her şeyini anlatabileceğin o insanı ama kendi kendine konuşarak bu ihtiyacını karşılayabilirsin.
monoton sanılan,sanılanın aksine aslında kafanın rahat, insanın daha verimli olunduğu, kendinin kendine hükmettiği içinde "azıcık aşım kaygısız" başım cümlelerinin geçtiği tek kişilik yaşamdır.
sevgilim yok hayat ne güzel diyen insanlar aslında fena bir ayrılık acısı yaşadığından ya da sevdiği insan tarafından tabiri caizse insan yerine konmadığından ya da vefasız çıktığından sevgilim yok hayat güzel savunma mekanizmasını uydurma gereksinimi duymuştur
bu insan ne yazık ki çiftlerin yaptığı şeyleri görüp -mesela el ele tutuşmak gibi- dalga geçerken aslında onlarla değil de kendisiyle geçtiğinin farkında değildir,bazen bir çift görünce ulan çıkıyorlar bir ay sonra ayrılıyorlar her gün kavga ,kapris vs.çekemem böyle şeyleri diye ne yazık ki kendini avutmayı sürdürüyorlar.
sevgilisiz hayatın sonuçlarını açıklayan güzel bir entry ile süslenmiş başlık.
özetle kötüdür.
birbiriyle sarmaş dolaş gezen çiftleri gördükçe içinde depremler yaratan durumdur.
sevgilisi olmayan bir kişinin, ohhh ne rahat diyeceği bir hayattır.

no sevgili,
no dırdır.
yes şamata,
yes gırgır.
Sevgilisiz bir hayat oh ne rahat... Alttan almadan, çok para harcamadan yaşanılan oldukça değerli, şahane hatta ve hatta tadından yenmeyecek bir vakittir.
muazzam bir hayattır.
hep acaba dedirtir.
ulan şimdi sevgili olsa, yok naaptı nere gitti, musluğu mu bozulmuş dur abi ben hatuna gideyim muslukları bozulmuş tamir lazım; dışarı çıkarsın ığhk yer dert olur, yemek dert olur... vs vs...
sonra sevdi mi sevmedi mi dert. karşıdaki ile anlaşamıyorsan bu dertler daha da büyür... ego da işin içine girdi mi al sana içme sebebi...

ama sevgilisiz? geceler size gecedir, telefonda dahi olsa orda birinin olduğunu bilmek mutlu eder insanı. sadece gece değil yalnızlığı kuşluk ve ikindi vaktinde de yaşarsınız... evi sessizlik kaplar... bir buzdolabı sesi bir de kombi sesi... ya grupça gezersin üniversitedeysen, ya da evinde yalnız şekilde oturursun... eğer işe başlamışsan zaten kapitalizmin bir çarkı olmuş, yalnızlıkla yaşamaya mahkum edilmişsindir. arada yolda güzel görürsün, göz ucunla bakarsın... ah ulan dersin.

her iki durumunda kötü tarafı bu. yani fırsat maliyeti bu...
hea tabi öyle çataaa diye de sevgili olunmuyor o da ayrı konu...
Olmadan da olunabilir hayatta. çünkü insan hayatına onu deli gibi mutlu edecek biri olmadan uzunca süre yaşayabilen bir varlık. bazen o insan size acı çektirdiğinde bile mutlu olabiliyorsunuz.. karışıklıktır açıkçası. olunca hep mutlu olun istersiniz ki imkansız, olmayınca da tek mutlu olmak istersiniz bu da size imkansız gelir.. tek olmak iyidir.
radrasyonsuz temiz bir hayattır.
erkek tarafından bakarsak, dümeni olmayan gemi gibidir. hani derler ya her başarılı erkeğin arkasında bir kadın vardır diye ona binayen.
mars'ta damacana su bulup, buna sevinememektir.
oh ne rahat!!!*