bugün

Bitli idi benimki.Tabi bu bir lakap değildi bildiğin dışlamaydı ama ilkokul hep böyleydi lakabım.Sonra Salamur oldu.Sessiz ve zararsız bir çocuk olmak diğer çocuklardan acı çekmemi sağladı.
lisedeyken arkadaşlarım ''gülen surat'' derlerdi. çünkü gülmeden geçtiğim bir günüm asla olmazdı. yine lisede ingilizce hocam vardı kemal hoca çok severdim kendisini ''sırıtık'' derdi bana. üniversitede bazı arkadaşlarım ''sivaslı'' diyolar bazıları ise ''istanbullu'' çünkü sınıfımda hem sivaslı olup hem de istanbul'da yaşayan tek insan benim.
degisik dönemlerde Ayı ve dozer olmak uzere iki tane oldu. arada bir iki daha oldu ama tutmadı.
(bkz: t-1000)
Hızlı koşardım.
Sınıfta bir erkeğe haşmetli 1, bana da haşmetli 2.
lisenin kalecisi olduğum zamanlar barthez idi.
takim arkadaslarim soyadimla,antrenorum ayibogan diye hitab ederdi sagolsun.simdi ne takim kaldi ne bisey. uzun zamandir en cok duydugum ise “deli”.
mitekontri. ama hücresel özelliğinden dolayı değil, kont kelimesinin türemiş haline benzediği için. evet.
(bkz: Allah)
Hortlak.

Uyku sorunlarım var zaten, gecenin yarısı ayakta olurdum. Sabah da okula göz çevrem mosmor giderdim. Samara'nın erkek versiyonu gibi olurdum la assfafahshsjajs.
bay muhalefet, baykuş, gözlük...
ergenlik zamanlarımda üstü kaval altı şişhane giyindiğimden dolayı, kılıksız diyolla idi.

hoş, hala giyinmeyi öğrendiğim pek söylenemez ama.
şişman şakalarına hep karşı olşamdan ilkokul siralarindayken sınıf ortalamasinin sadece 5 10 kilo üzerinde olmama rağmen obez muamelesi ve sakalarina maruz kalirdim. bana "baliş" derlerdi. muhtemelen balinanin kısaltılmışı.