seni seviyorum denilmeyi hakedecek kimse bulamamak

(bkz: seni seviyorum diyememek)

bunun için önce kendi özüne dönüp ben acaba gerçekten sevilmeyi hak ediyormuyum diye sormak gerekir.çünkü insanların bir çoğu sorumluklarının bilincine varmadan anlık duygularla hareket ediyor ve daha sonra başka biri ona aynı şekilde yaklaşınca bu sefer topu onun üzerine atıp hak etmediklerini bizi çok üzdüklerini iddaa ediyoruz.kendi penceremden olaylara objektif bir şekilde baktımda durum hiçte sandığımız gibi değil.aslında istediklerimizi yaşıyoruz istemedende olsa...

insanı bencilleştirir.

yanlış bir tespittir.

(bkz: melaba ben hakkettin)

bulduğunu zannedersin dağları taşları titretircesine haykırırsın seni seviyorum diye ama bakarsın ki değmezmiş.

büyük bir sorun değil aksine gayet normaldir.

içinde bulunduğum durumdur. harbiden kimse layık değil la o söze.