senden sonra

senden sonra
aklıma geldi
yarım ekmek
kokoreçi bitiremezdin ya
yarım kalan
aşkımız gibi

Ben aslında senden sonra, bir daha kimse de dile gelmesin diye susuyorum ismini, genzimde biriken yol üstündeki lokantalar var hani işte onların mayhoş çay tadında demlenmiş cümlelerde sana dair heceler bulduysam da çok sonraları benim hep vardığım yerlerde senden yadigar sadece sürç-i lisan kaldı.

Ben hep yazdım. Durmadan seni yazdım. Yarım kalanlarımı, özlediklerimi, nefretimi, hayal kırıklıklarımı, gidişini, gelmeyişini yazdım. yalnız 4 mevsim kara geceler yanımdaydı. Sen yoktun. Sessizliğin gümüş kanatlı kapıydı. Kulağımı ona yasladım. Ben sadece uzun uzun yazdım. Mutsuzdum. mutsuzluğu, hicranı böyle yendim. Bazen derin çıkmazlara düştüm. Olur böyle şeyler dedim. Akşam eve gelip resmine baktım. Kızmadım. Darılmadım. Oluruna bıraktım. Senden arta kalanlar vardı. Atmadım. Sakladım. Zihnimdekileri hele hiç ziyan etmedim. Hep bir yere yazdım. Açıp okudum. Okurken gözlerim yaşardı. Kalktım bir sigara yaktım. Pencereden baktım. kediler bile çiftti. camı usulca kapattım. Göz kapaklarım içine çekti yaşları. Duman oldun burnumda. Efkarla okudum kitapları. SayfalardA bizimkine benzeyen hikayeler aradım. Teselli bulamadım. Yine yazdım. Kimseyi yerine koyamadım. Zaten hayatımda kimse de olmadı. Sevdim. Çok sevmek bir işe yarasın diye de yanına çok eklemedim. Özledim. Çok özledim. Bir mesaj yazamayacak kadar yabancıydın. Eşofmanla dolaştım, elimi cebime koydum, Şarkı söyledim. Doğaçlama takıldım. Sanki yarın gelecekmişsin hissiyle. Sonra oturdum kendimi yazdım. Senden sonra sana benzeyen biriydim aslında. Her şeye, herkese. Yazarken mutluydum sadece. Buralardaydım. Hiçbir yere gitmedim. Odamda seni ve sensizliği yazdım. Burda olmanı isteyen bir yanım vardı. Oraları da merak ettim. Gözlerinin içi mesela. Hep gülerdi. Mutsuzdu. En son baktığımda. içime dokundu. Yokluğundan, gidişinden, sevmeyişinden daha çok dokundu içime. Neden bu kadar dokundu buna da bir cevap bulamadım. Senden sonra parmaklarım konuştu. Dudaklarım çekildi bir köşeye. Bütün yük onlardaydı. Bazen ellerimin üstüne bakıyordum. Ne yüce gönüllüydüler. Senden sonra onlar ekmek parasına seni yazmakla soyundu. En çok ellerim sevdi seni. Yüzüm, gözüm, aklım ve kalbimden daha çok sevdiler seni senden sonra....

görsel
Senden sonra The Shield birleşti.Gelmesin artık bence.

Ne kadar oldu gideli bilmiyorum geçen zamanı
Zamandan saymadım zaten sensiz geçen her anımı
Hevesim kırık yüreğim buruk ne olacaktık bak ne olduk
Canım istemiyor zoruma gidiyor
Böyle yaşamak bana ağır geliyor

Senden sonra arasam da öncesini
Alıştım acı çekerek almaya nefesimi
Yaram ne kanar ne kabuk bağlar
Giden unutur kalan hep yanar
Kaçsam kaçamam her yerde kokun var
Sensiz uyandığım kaçıncı günüm
Aynada gördüğüm yorgun yüzüm
Bana hiç tanıdık gelmiyor inan.

2012 senesinde çok dinler, olmayan bir şeyin efkarına boğulurdum.

adın kaldı bir tek. gülseydin bir kere yüzüme dağları delerdim. haklısın belki de hissetmedin dediğin gibi yüreğinde. platonik bıraktın gittin beni. o donuk ifaden aklıma gelir hep. şu anda ne derdin diye düşündürür. donuk ama zekiydin. fırsat verdin ama baktın karşındaki mal u dönüşünü bastın. hissetmiyorsan niye fırsat verdin niye bekledin anahtar cevabı. karşındakinin duygusunun peşinden mi gidecektin. ya da hissediyordun bir kıpırtı ama aleve dönüşemeyen bir kıvılcımdı yangına döner mi diye düşündün. ya da boşluktaydın aklındaki kişinin tutumundan dolayı.

birde senden önce' si var.
ikisinin birleşmiş durumu.
https://youtu.be/NcjBuR0viAA

"Kalbim yırtılır sanki nefes alırken
Senden sonra geriye hayat mı kaldı?"

redd

hep böyle oluyor: ben sözlükten çıkarken otopsiraporları yeni arz-ı endam ediyor.

...Her dibe bi' kez vuruyorum."

senden sonra hep seni düşünüyorum ama sen hiç yoksun.