sabah şiiri

Serin rüzgârlara pencereni aç!
Karşında fecirle değişen ağaç,
Bak, seyret ağaran rengini ufkun
Mahmur gözlerinde süzülsün uykun.
Bırak saçlarınla oynasın rüzgâr.
Gümüş çıplaklığı bir başka bahar!

(bkz: ahmet hamdi tanpınar)

çok yakışıklı olduğumu söylememiş miydim?
ya çok seksapel olduğumu...
sen bilirsin benim bu çılgın hallerimi,
anlatmama ne gerek var??
dimi?
hı...

Efkarlanırım

Hava güzel, efkarlanırım;
Rakı içer, efkarlanırım;
Yola çıkar, efkarlanırım.
Ne olacak bunun sonu bilmem.
"Kazım'ım" türküsünü söylerler,
Üsküdar'da;
Efkarlanırım.

Orhan veli kanık.

Benim ellerim güneşin sıcaklığını,
Dudaklarım ise sende ki o pamuk yumuşaklığını,
Gözlerim ise zambak beyazlığını,
Sen ey "ol"maktan varlık olan kadın,
Tenin beni ölüme sürüklüyor,
Olmaktan öteye doğru yol mu çıkar?
Uzat dudaklarını boynuma doğru,
Kokun diyorum üzerime sinsin,
Ki ben bir yeni doğmuş ana kuzusu,
Güneşten yana es bana doğru,
Artık sabahlarıma en büyük güneş sen gel,

"Nedir bu acı, bune ızdırap?
Nedendir bu içimdeki son umut?
Olmayacağını bildiğin halde,
Neden hayal kurar insan?

Yanacağını bile bile harlar alevini,
Nedir bu acı, bune ızdırap?
Ne aynalara bakabilirim ne de insan bana,
Günahım nedir söyle bana ey Hak.

Nedir bu acı, bune ızdırap?
Neden hayal kurar insan."