bugün

efendiliği ve kendincenliğiyle entersan olmayı sürdürdü. süper yazıları ve

kendisinin bir bütün olduğu yazar. zirvemizin onur kaynağı.

(bkz: alsancak da icmeyen olsun zirvesi)
alsancak da içmeyen ölsün zirvesi nde yanıbaşımda oturan fakat nickini en sonunda öğrendiğim yazardır. bileydim muhabbet edecek çok şeyimiz vardı halbuse. neyse yeni zirvelere inşallah.
Phoibos: Apollon'un sıfatlarından biri.
Işık Saçan, Parlak anlamına gelir.
hakkında yazılanları ve geçmiş entrylerini okuyup; hatırladıgım, hatırlamakla kalmayıp özlediğim deruni insan.yazdıklarını okudukça, orijinalliğine bir kez daha tanık oldum. hesaplarıma göre bir on gün falan kalmış dönmesine. *

edit: deruni kelimesini kullanma çabam göze batmış olabilir.hatta yanlış kullanmışta olabilirim.
doğum gününü içtenlikle kutladığım, arzu ederse play station' da harikulade taktikler vereceğim hemşerim yazar. *
(bkz: 14 mart 2008 sampiyonlar ligi kura cekimi/#3136946) entrysindeki benzetmesine şapka çıkardığım yazar. yatacam şimdi zaten nasıl olsa çıkaracaktım ama bu sayede bi anlam kazandı. *
izmir' e gelen sözlük yazarlarına anında kumru ısmarlayan karşıyakalı yenilmez savaşçı.
truva efsanesinin yıllarca gizli kalmış sırrı;

aşil hektor ile burun buruna gelmiştir savaş meydanında. hektor kana susamış kılıcını aşil'e uzatır ve bağırır;

- tanrılar yanımızda olduğu sürece helen bizimle kalıcak. belkide akan kanımız akan kanıza karışıp nehirler oluşturucak, çocuklar babasız dedesiz kalıcak ama helen bizimle kalıcak.

hektor'un bu sözleri üzerine aşil'in yüzünde kendini beğenmiş bir gülümseme oluşmuş ve aşil hektora;

- biz buraya tanrılara sizleri kurban etmek için geldik. hem helen artık umrumuzda değil. kral paris'i çok beğenmiş, helen'den daha güzel olduğuna kanaat getirmiş. kralın kardeşinin yeni karısı paris olucak bu savaş sonunda.

demiş. hektor bu sözleri yutmamış tabi.

- olum bana bak akıllı ol. şurda delikanlılığımızla nam salalım, savaşalım ölelim diyoruz, senin ettiğin laflara bak. karı gibi saç uzatan adamdan ne beklilyosun ki zaten.

demiş. aşil'de;

- hahaaayyttt. senin azını yırtarım yelloz..

demiş. sonra bir an durup toparlanmış ve;

- heeeeyyytttt. artık ağızlarımız değil kılıçlarımız konuşmalı, sağ çıkan tarihte şerefiyle ve kahramanlığıyla anılmalı..

iki taraf birbirinin üzerine tüm güçleriyle saldırmışlar. ama aniden gök gürlemiş, yer yarılmış ve yunan tanrıçası phoibos apollon iki savaşçının arasında ortaya çıkıp tüm heybetiyle bağırmış;

- lan varya.. lan varyaa...5 ay bi askere gittik. bi sürü entry mi çalmışlar. siz burda karı kız için savaşırken benim entryler yalama olmuş. gördükçe ter basıyo, elim ayağım titriyo. lan bir daha bana tapanın azına sıçarım bak. o entryleri koruyamadınız ya bi daha bana tapanı atın götüne sokarım ona göre. ah güzelim entrylerim ahh..

bu lafları duyan yunan kralının başının üzerinde bir ampül parlamış. yaverine dönüp lan demiş, bu atın götüne girme olayınını az geliştirsek sızarız truvanın içine. şerefsizim bak. yanlız bu kafamın üzerindeki yuvarlak şey ne?

işte truva'nın tarihi böyle değişmiş. bir entry için tüm truva halkı katledilmiş. atın götü sayesinde.
(bkz: #3713977) güldürmüş yazar. sağ olsun.
doğma büyüme karşıyakalıdır. kırmızı yeşil insan.
isyanla baslayan efsanenin pesinde
Mazinle gögsüme kazinmissin seklinle
Uzagi yakin eden bir arman birde sevdan
özlemle anlatilsan susar dilim konusmam

Hayatimin portresini renklerinle çizdim
Armanin gölgesinden gelen küçük izdim
Imana durcak yere ellerimi sana adadim
Sana biraktim ruhumla ölsem senle vardim

Yoklugun yok olmak ama renklerinle var olmak
Kutsal olan sevdansa sana cani sunmak
Kaybolmak seninle sana olan duamda
Bana vuran hayata isyanim bak bu ya

Can bu ya sana akacak olan al kanimdan
Azrail korkuyor alacak canimdan
ürperirim karsimda görcek olsam seni
Aglardim utanmadan görsem güzel günleri

Nakarat
ölceksem görmeden ölmeyim o günü
Gürselin yukardan bakipta güldügü
Gördügüm düslerim o gün iste gerçek
Bu gözler Göztepem iste ogün gülcek

Sarinla kirmizinla açik bize mezar
Senin için bu kullar elleriyle kazar
Anlamaz insanlar uzaktan bakarlar
Rüyamdan alip da uyanmak armanla

Ugrunda sevaplar omuzumda günah
çekerken kahrini aci yokki sana
Gelirken pesinden kim yokki ardimda
Ardimda kalanlar beni sana yollar

Ah bu yollar ne çok gördü bizi dili olsa keske
Anlatsa sevdani dönüp gülsen bize sen
Bi bilsen ne çok sevdik kaç kere öldük
Pesinden yillarca aglarken güldük

Dön bize bak bize a gül bize
Nerde güzel günler hadi nolur artik gül bize
Kahirdan kanarken gözümden akarken
Kirmizi kanimdan günesi ararken

Nakarat
ölceksem görmeden ölmeyim o günü
Gürselin yukardan bakip da güldügü
Gördügüm düslerim o gün iste gerçek
Bu gözler Göztepem iste ogün gülcek

saygılar inletecez yakındır semtinizi....
(bkz: göztepe)
(bkz: tam otuz beş)
(bkz: güzelyalı)
(#3014205) - efsanelerle yaşayan insan. biri restart atsın arkadaşa...
son entrysini 3 yıl önce giren üçüncü nesil yazar.