neslican tay

"belki kaybedeceğim ama savaşırken kaybedeceğim” demişti. sonuna kadar çabalamak sözünün en iyi örneği olan bir insandı. mekanı cennet olsun..

belli ki guzel bir insan ve baskalarina da moral, umut oluyor. ama bu yazdigi cok yersiz olmus. burasi turkiye, adam yanindaki adami pas gecip direkt foto cekinebilir miyiz deseydi belki de masadaki bicagi bogrune yiyecekti. nasil bilsin adam bunu. ki tum hakliligina ragmen cocuk inanilmaz guzel ozur dilemis. lan insan bu cocugu zorda birakir mi aq. gardasim benim, kanim isindi cocuga. rastlarsam bir cay ismarlarim.

Üzüldüm gerçekten...

Primci filan diyorlardı bu kızcağıza. Oysa ki yaşama tutunmaya çalışan gencecik bir kız. Erken yaşta 2 kez yenmiş bu illeti bildiğim kadarı ile.

Mutlu olmaya çalışan, zorluklara karşı tutunacak bir şey arayan insanların dahi gözünün yaşına bakmıyoruz.

Aklıma bir hastane odasında biyopsi sonucunu beklediğim anları getiriyor bu kızcağız...

Eminim çabası birçok insana motivasyon ve umut oluyordur.
Dilerim bir Kez daha yener.

Hem kendisine, hem de çevresindeki herkese Sabır diliyorum ve geçmiş olsun.

Neslicana öldüğü için üzülmedim açıkçası. Çünkü nihayetinde hepimiz öleceğiz. Ben sadece onun çektiği o acılara değsin istemiştim, bu kadar mücadele etmişken boşuna olmasın istemiştim. Onunla aynı kaderi paylaşan bir sürü insan var, farklı bir son olsun istemiştim. Bunların dışında,

Çok fazla “ölmeyi hak eden bir sürü insan varken neden sen” minvalinde entry okudum. Ölüm hak edilen bir şey midir ya da insanlar dünyayı çok mu benimsedi, kalıcı mı zannediyorlar kendilerini? bilmiyorum. Su an yanınızda duran su bardağı bile sizden daha garantiyken bu dünyada, ben olsam böyle cümleler kurmaya cesaret edemezdim. Neyse, iyi ki karar mercii biz insanoğlu değiliz.

Birisi de şey yazmış, “keşke ömrümüzden verebilme şansımız olsaydı gönlünden ne kopuyorsa herkes 2-3 verseydi.” Ömrümüzden verebilme şansımız olsaydı annemize, babamıza, sevdiklerimize vermez miydik? Dünyada bu kadar hastalıkla boğuşan insan varken hangi birine gönlünden kopartıp da üç beş vereceksin?

Son olarak, Neslican gerçekten çok güzel şeyler yaptı. Birilerinin hayatına dokundu. Direndi. Çok güzel mücadele etti ve ne yazık ki başaramadı. Bunu artık dallandırıp budaklandırmak samimiyetsiz görünür, dua etmeli yalnızca.

necip türk milletinin hiçbir şeyi ayarında yapamamasından kaynaklı olarak, hastalığı ve aynı hastalığı daha önce yenmiş olması nedeniyle oldukça fazla ilgi toplamış fakat bu ilgiyi kaldıramamış kişi. Hatta artık hastalığını kullanarak şov yapmaya başlamış. hastanelerin onkoloji servisleri bu arkadaş gibi yüzlerce küçük çocukla dolu. illa ilgi gösterecekseniz en yakın hastanenin onkoloji servisine gidebilirsiniz.

Kendisine nezaket göstermiş olan kişinin yaptığını saçma bir şekilde abartması sonucu bir tartışma açılmasına sebep olmuş kişi. Adamın duruşundan efendiliği bariz bir şekilde belli oluyor. insanlık yapıp izin istemiş. Yukarıda bir yazarın da dediği gibi sokakta geçen birine bakmak sonucu bıçak yenilen bir ülkede yaşıyoruz. Bir özür dilemesi gerekir. Yapmış olduğu şeyin doğru olduğunu düşünmüyorum.

bu kızı çok şımarık diye baştan beri sevmemiştim iyice olayı ilgi çekmeye iyice ajitasyon yapmaya ukalalığa döktü. allah şifa versin sana ama artık bi sal bizi.

tesadüfi olarak dün bir videosuna denk geldiğim inanılmaz neşe dolu bir kişilik.

hayatında kansere yakalandığını, tedavi süreçlerinin ne kadar zor geçtiğini, ailesinin ve kendisinin nasıl zorluklarla karşılaştığını somurtarak değil güleryüzlü şekilde anlatıyordu açıkçası ben bu duruma hayran kaldım. Çünkü 20 yaşında herhangi birisi kansere yakalanıp, kemoterapi ve ardından bacağını kaybetmesine rağmen etrafa neşe saçabiliyorsa buna köstek değil destek olunmalıdır.

primci vs. denilmiş, arkadaş bu kız 20 yaşında Tedx konuşmacısı olarak sahneye çıkıyor ve videolarını, yazdığı yazıları bir bölümünü okuduysanız kendisinin bu kadar insana ulaşacağını bile tahmin etmemiş ki etse bile kanser denilen ve en çok morale ihtiyaç duyulan bir hastalık için yapılmayacak bir şey mi?

eleştiri kavramını çok yanlış anlıyoruz toplum olarak ve bu yüzden insanların hevesleri çok çabuk kırılıyor. yıkıcı eleştiri yerine yapıcı şekilde eleştiri yapana da can feda.

ben; anlatış tarzını, hayat tecrübesini, samimiyetini sevdim. Her zaman elimden geldiği kadar destek olacağım.

Edit: üzdün bizi :(

görsel
Bi kaç gün önce memeleriyle 13k takipçi toplayan şu tip bunu yazmıştı.

Sadece memeleriyle 13 k takipçi topladı ve sadece memesi ona fikir belirtebilecek bi statü kazandırdı.

Güzeller güzeli bir direnişçi, pozitiflik abidesi.
Kızcağızın hakkındaki haberleri iki satır okuyup saçmasapan yorum yapmış insanları hayretle okudum.
Bir kez bile o illet hastalığın pençesine düşmek meseleyken tam kurtuldum deyip ard arda 4 kez aynı illetle savaşabilmek birçoğumuzun cesaret edemeyeceği bir durum.
Üstelik ağır tedavi aşamasındayken sosyal medyada an ve an birçok insana hastalığının süreçlerini anlatmak, "iyi olacağız" imajı vererek umut aşılamak her babayiğidin harcı değil kusura bakmayın.
Nurlar içinde uyu güzellik, acıların dinmiştir ışıl ışılsındır umarım.

kendisine bir kere bir denk gelmiş insanlar olarak ne şanslıyız. bu dünyayı aşan güzellikte bir bakış açısı var. var diyorum, ölmüş olan bedendir çünkü. onun enerjisi bir kere değdi yüreklere. sonsuzdur.

Içim sıkıldı...
Allah rahmet eylesin.

bu ülkede "nezaketli" olmak bile olay. adap gereği adam izin istemiş, keza bir kadın gelip adamla fotoğraf çekinmek istese yanındaki kadından "nezaket" gereği izin ister. ister arkadaşı ister sevgilisi kardeşi kocası neyi olursa olsun. adamın yerine kendimi koydum aynısını yapardım. kim olursa olsun aynısını yapar. ilgi odağı olmak işte insanı böyle yapıyor yeri geliyor hastalığı bile kullandırıyor. kimse kusura bakmasın hastalığı yendin diye böyle bir şey yazamazsın senin insanlara umut olman gerekiyor motive etmen gerekiyor bu kadarı terbiyesizlik. instagramda laykları alınca oh oh çekiyorlar ama.

kısaca,

"nezaket" önemli.

şu durumda adamı kötüleyip kadına sahip çıkanlar yanlış yapıyorlar. kimse kusura bakmasın.

canım benim... daha gencecik, 3 kez kansere yakalanmış 3'ünü de yenmişti, 4.de olmadı bugün hayata veda etti... yılmadı ama, hep mücadele etti, bizlere ne kadar küçük sorunları büyüttüğümüzü gösterdi, sorun ne kadar büyük olursa olsun mücadele etmemiz gerektiğini öğretti, daha neler neler öğretti. inşallah diğer hayatını güzel yaşarsın güzel kız.

her şey bacağındaki ağrılarla başlamış basketbol oynadığı için bu ağrılar sıradan gelmiş başta...
fen lisesi mezunu olan bu kızcağızın geleceği de çok parlak gözüküyordu ne hayalleri vardı belki de.
hangimizin yok ki.
sonra biliyorsunuz bacağı alındı.
genç bir kızsınız ve bacağınız alınıyor. halbuki her birimiz için dış görünüş ne kadar değerli.
insanların garip bakışları...
ameliyat sonrası bir uyanıyorsun artık bacağın yok.
başta o da umutsuzluğa düşüyor balkonda otururken mermere konan kuşun bir bacağının olmadığını görünce sımsıkı sarılmış işte hayata.
çok az insan yapabilir bunu sanıyorum.
yeni bir düzen belki biraz alışmak ne kadar olabilirse sonrasında yine nüksediyor akciğerine sıçrıyor.
yine yaşama sarılıyor bir şekilde bu nüks de öteleniyor.
umut olmayı sürdürüyor belki saçma sapan şeylere oturup hayatı kendine zindan etmeyi beceren birçok insana.
ve sonra nüksediyor yine.
ve bizlerden onu alıyor.
belki o da yorulmuştur belki onun da çilesiydi ve sonlandı.
21 yıla ne de güzel bir hayat sığdırdın be güzellik. imrenmemek elde değil.
allah rahmet eylesin.
mekanın cennet olsun.