bugün

aşık olamayan insanların diğer insanlarla karşılaştırılmasıyla çözüme kavuşabilecek sorunsaldır.

genel izlenimim, hiç aşık olmamış ve aşık olamayan insanların, diğer insanlardan daha derin ve daha duygusal insanlar olduğu yönünde.
her önüne gelene aşık olanlar ise yüzeysel ve bayağı oluyorlar.

edit: başlık "aşık olamayan" insanlar ile ilgili, bu başlığın altında kendi şahsi durumunuza çözüm aramayın, başka başlık açıp orada çözüm arayın, konuyu dağıtmayın.
Aşık olmuyoruz. Sıkıntı orda.
Aşık olacak insan yok.
çünkü asosyallikten ortamlara girip aşık olacak kız göremiyoruz.
Çünkü insanlar değişiyor. Ahengi kayboluyor tüm aşka dair herşeyin. Sevdiğin bir insan, yarın nefret edeceğin bir insan olarak karşına çıkabiliyor. Böylesine ucuzlayan bir pazarda, senin tertemiz duygularının, pazarlığını yapan insanlara bağlanmanın sonu acıdır.
geçmişte yaşanılan olaylardan ötürü. (bkz: kimseye güvenememe).
Hiç kimse terketmiyor ya hiç bi erkek ama aşık oldugun terkediyor o yüzden olmamak daha mantıklı.
Ben söyleyeyim. Çünkü gerçek aşklar mazide kaldı ya da biz tam olarak aşkı içselleştiremiyoruz. Hep bir tahammülsüzlük oluyor ve bir kalp kırıcı sözden sonra yapıcı değil yıkıcı oluyoruz. Sevgi kalmıyor saygı önemini yitiriyor. Hep ilk günkü gibi sevgimizi korusak aslında ya da eşlerden biri susup biri konuşsa alttan alsa ne kadar bir ömür birliktelik yaşanacak. Maalesef olmuyor bunlar.
Bu kadar cıvık bir ortamda aşık olmak kenarda kalsın. O kadar yüzeyseleşmiş ki herşey midemi bulandırıyor.
tenekeler çalıp çığlık çığlığa
yarı bir sevişme ayaküzere..
der ünlü bir şair
aşk olmak için
sevginin insanın içinde büyütülmesi gerekir.
her şeyin açık olduğu bir ortamda
sevginin büyümesine imkan kalmıyor.
karşılık alamamaktan korkuyorum.
kıskanması merak etmesi tanımaya çalışma aşaması, ne kadar devam edecek, bitecek mi ne zaman bitecek, samimi mi yoksa göz mü boyuyor kafamda bin türlü tilki nasıl aşık olayım? hem ben çıkardığım çorabı kirli sepetine atma günü belirleyen üşengeç bir insanım aşık olmak için ise fazla yorgunum.
Çünkü ruhunuz kaşarlamış, geçmiş olsun.
Çünkü aşık olmak kişinin isteği doğrultusunda gerçekleşecek bir şey değil.Aşık olduğunu söyleyen çoğu insanın aslında aşık olmadığıda aşikâr.Bu dönemin insanları olan bizler daha bir arada yaşamayı, sadakati , sevgiyi ve saygıyı , güvenmeyi , inanmayı hatta umut etmeyi bilmiyoruz.Bir şeyleri o kadar hızlı tüketiyoruz ki bir oyuncak gibi sıkıldım deyip kenara atıyoruz.Neden aşık olamıyoruzdan ziyade neden aşık olmaktan korkuyoruz sorunsalı var.Çünkü en çok kendimizden korkuyoruz.
daha onceden yenilen kaziklar yuzunden. uzucu.
Aşık olamamak değildir belki de sorun. Aşık edilememektir belkide.
Cevabını bulamadığım ama çılgınlar gibi merak ettiğim.. Riyakarlıktan korkmamız nedeniyle olamadığımızı düşündüğüm sorunsal.
Çünkü at izi it izine karıştı. insan daha önce yanlış kişilere ve ilişkilere yanlış anlamlar yükleyince, bir daha eskisi gibi olamıyor, yolunu kaybediyor.
Bence diğer etkenlerin yanında teknolojide aşık olmamızı engelliyor. insanlar sosyal medyada ve bazı uygulamalarla birlikte karşı cinsin iyi ve kötü yanlarını ayrıntısına kadar görüp ona göre değerlendiriyor. Bu yüzden aşık olamıyoruz ve ilişkilerde uzun süreli olmuyor çünkü iki tarafta biliyorki elinin altında yüzlerce seçenek var. Ahh sözlük ahh yanlış zamanda doğmuşuz.
Yazar burada yalnızlığın zor bir hale dönüştüğünü gördüğünden mütevellit artık birleşme partisine gidilmesini önermektedir.
Aşık olmaya değecek insan yok.