bugün

şu an hem kızgınım hem kırgınım. her iki duygu da deger verince oluyor sanırım.
Kızmak "contradır" kırılmak sûkunet.
Kızgınlık geçici kırgınlık baki.
kızınca kelimeler işe yarar, kırınca yaramaz.
Güvendiğin biri kötü bişey yapınca kirilirsin. Sevmedigin biri yaparsa kızarsın.
kizginligim gecer de kirginligima care bulamadim. ahey ahey.
birinde mantıklı bir sebep duymak istersin, birinde sükutla gitmek...
Kızmak sesli, kırılmak sessiz olur.
kızgınlık geçer, geçince unutulur. kırgınlık kalır, hadi geçti diyelim yine de hissettirdikleri hatırlanır.
Kızarsan eğer daha sonra eskisi gibi konuşursun amma kırılırsan konuşmak istemezsin.
Kızmak sesli, kırılmak sessizdir.
Kızgınken karşınızdaki, kırgınken siz yara alırsınız.
Kırılmak üzülmektir .Kızgınlık ise öfkelenmektir Aynı anda hem kırgın hem kızgın olabiliriz fakat çoğunlukla ikisi farklı duygulardır.Kırılmak yakınlık gerektirirken kızmak hiç tanımadığımız birine karşı bile ortaya çıkabilen bir duygu durumdur .
Biri sevgiden gelir diğeri öfkeden.
Kızınca tepki verirsiniz kırılınca susar karşı tarafın anlamasını beklersiniz.
O da anlamaz.

Siz de sineye çeker hiçbir şey olmamış gibi devam edersiniz.
kızınca dağıtır, kırılınca dağılırsın.
kızgınlık geçer. kırılganlık da geçer gibi görünür ama bir yerde hep kalır. kalmasının etkisi belki çok hissedilir belki hiç denecek kadar az. ama kalır işte.
kızgınlık kolay geçer, çünkü görünürdür, gürültülüdür. bağırır çağırırsın, öfkeni yeterince kustuğunda sakinleşirsin geçer. çabuk unutulur, affetmesi kolaydır.

kırılmak ise görünmez ve sessizdir. yapabildiğin tek şey susmaktır. böyle sanki tüm dünya üzerine yıkılmış da elini kolunu kaldıramayacakmışsın gibi gelir, sözcüklere dökemezsin hissettiklerini, halin kalmamıştır çünkü.
kırıldıkların geçti zannetsen de bir köşende durur hep, ne zaman aklına gelse aynı şekilde acıtır. kırılmak sevdiklerine, değer verdiklerine özel bir şeydir. o yüzden de anlaşılmayı bekler.

özetle, kırılmak tehlikelidir. sevdiklerinizi kırmayın.
benim için iki kavram arasındaki en temel fark şu ki;
ortamda bir haksızlık görmüşümdür ya da biri beni çok sinir etmiş de olabilir, belki de birine karşı hiç tahammülüm kalmamıştır. bu ve benzer durumlar karşısında öfkeme yenik düşüp kızabilirim, yani demek istiyorum ki; ben herkese kızabilirim. ama herkes beni kıramaz, herkese kırılmam. yalnızca sevdiğim, değer verdiğim birisi beni kırabilir.
Herkese kızabilirsin ama sevdiğine kırılırsın.
Kızarsın kendiliğinden geçer ve öznesi hiç tanımadığınız biri bile olabilir. Kırılırsınız kendiliğinden geçmez öznesi ise değer verilen biridir.
Kızarsam ana avrat söverim diğer yapacaklarımı söylemiyorum ama kırılırsam sadece susarım.