konak sineması

ankara kurtuluş'la kolej arasında ikamet etmiş olan, 2000'li yılların başında kapanan sinemaydı*. yerini etmar almıştır.

yalnız bu sinema biraz garipti. annem, babam, ablam ve açık olduğu o birkaç yıl içindeki sevgililerim dışında hemen hemen hiç kimsenin bilmemesinden olsa gerek, sinemada garip bir sıcak aile ortamı vardı. evimin iki sokak altında olması nedeniyle, ailecek sıkıldığımızda "hadi televizyon izleyelim" der gibi "hadi sinemaya gidelim" deyip, 2 günde bir giderdik. aile fertleri ve bizimle aynı hikayeyi yaşayan 3-5 kişiyi saymazsak, değişik birilerini görmenin imkanı yoktu nerdeyse. o bahsettiğim 3-5 kişiyle de artık selamlaşmaya başlamıştık. hatta yaşlı bir teyze çaya falan çağırdıydı da yok dediydim, üzüldüm şimdi. neyse, sinema çalışanlarıyla ise kanka olmuştuk çoktan. velev ki, alfred hitchcock'un tekrar çekilen sapık* filmine gidip, hayatımda izlediğim en kötü film olma sıfatını yükledikten sonra ilk kez bir filmi yarıda bırakıp çıkmıştım. tam kız arkadasımla sinemayı terk edecekken yer gösterici kankalardan biri "abi beğenmediyseniz x no'lu salonda yeni bir film başlıyor, ona girin" demiş ve o iğrenç geceyi you've got mail filmini izleyerek noktalandırmıştım. sanırım bu samimiyetimiz sinemayı ayakta tutan güruhun ailemin olmasından kaynaklanıyor. zira 3 ay üst üste gitmediğimiz dönemde kapanmıştı sinema. ilk kez yaşadığım şehirde bir mekan kapandığında ordan taşınmışım gibi hissetmiştim, bir daha da yaşamadım bu duyguyu. çalışanlar haklarını helal etsinler...

(bkz: işte böyle sevgili sözlük)

Samsun'da bulunan bir sinema.

Afedersiniz ama bok gibi..