kimseyi beğenmemek

kendini, şu sikimsonik dünyanın neresinde gördüğünle alakalı olarak değişen durum.

yalnızlıktan şikayet ederken seni gördüğünde etkilendiğini başka bir arkadaşınıza söyleyen kıza da gevşek dersiniz.
ulan anlamadım ki marjinal miyim yarrak kafalı mıyım?

küstahlıktır. tamamiyle küstahlıktır.

kibirli insan tutumu. kibirsiz insan bırakımı.

günümüz sanal aleminde herkesin fazlasıyla bulunduğu davranış.

Artistlikten başka bir şey değildir. Kendine kurduğu küçük dünyasında öyle boş boş kafa geçindiren kişi davranışı.

(bkz: Hayır sen nesin yani)

aradığı gibi birini bulamamış olmaktır. kibirle, artistlikle alakası yok adam istemiyorsa istemiyordur biri birini beğenmedi diye beğenmeyeni suçlamak tam bir saçmalık.

aslında kendini beğenmememktir, kimsenin yanında huzur bulamamaktan ötürü de kimseyi beğenmiyormuş gibi düşünmektir.

sorundur evet. birine kusur bulmak için binlerce sebep bulabilirsiniz zaten. (bkz: bu da mı gol değil)

(bkz: kimse) = (bkz: kimesne)

nasıl yani?

kendini bile beğenmeyenler var lan.

(bkz: fasulye gibi kendini nimetten saymak)

şuanki durumdur. hayır kendimi çok üstün gördüğümden değilde depresyondandır sanırım. o son sevgiliyi yapmıcaktım.

kimseyi beğenmemek ise kibir olması olasıdır. ancak kendi kafasından adam bulamaması, bulduğu zaman o kişiyle çok sıkı dost olmasını gerektirir. bu şekilde oluyorsa nesli tükenmeye yüz tutmuş insanlardan biridir.

aynaya bakıp ben neyim ki dememekten kaynaklanır. evet.

''herkesi beğenince ne olacak ag'' mantığıyla hareket eden insandır.

eminim şuan yalnızlığımın sebebidir -kızlar açısından.-

Kendini begenmislik gostergesidir. Halbuse herkes ayni hayatta.

kibirdir. müstekbir olanın emaresidir.

yalnızlığın en alasına kazığı çakma durumudur.deneyimle sabit.yapmayın böyle şeyler.

bir çeşit kendini beğenmişliktir. egonun tavan yapması da denebilir.

ha sen miss turkey'sin zaten.

internet ve televizyonun büyülü dünyasında, hayallerle büyüyen neslimizin hastalığı.

herkeste bir kusur bulmak, kusursuzun peşinde ömrü heba etmek ve git gide daha fazla yalnızlaşmak.

bazen kusurlu gördüklerimize sözde bir şans verip onlarla geçirdiğimiz bütün vakti kusurlarını rötuşlamak ve onları kusursuzlaştırmak için harcamak.

tedavisi mümkün müdür bilmiyorum ama gerçekten bizim nesli yozlaştırıp mahvettiği bir gerçek.

sorun kusursuzu aramaktan da öte kusursuzu hak ettiğini düşünmek.

kibir ve kendini beğenmişlik, ben özelim, ben farklıyım hissi.....

bakın mevlana ne diyor;

yüzde ısrar etme doksan da olur,
insan dediğinde noksan da olur,
hele bir bak elde neler var,
bir ben varım deme,
yoksan da olur.
hatasız dost arayan dosttan da olur.

tabii artık rehber olarak mevlana'yı yunus'u değil de enes batur'u seçtiğimiz için bu sözler de kifayetsiz kalıyor.

Kendini fazla beğenmekle alakalıdır. Sen kimsin ki. Kimsin sennn.

Yaşla ve beklentiyle alakalıdır. Bir iki ay önce biriyle tanıştım. Beraber uzun yol yapıyorduk ve sohbet sohbeti açtı. Mevzuu evliliğe geldi.
Abi 40 yaşında fakat evlenmemiş hala. Neden? Diye sordum.
Dedi ki ya benim olur dediğim olmadı ya beni beğenini ben beğenmedim.
Ee abi? Dedim.
Dedi ki: " belirli bir yaştan sonra kimseyi beğenemiyorsun, beklentilerin yükseliyor. Sosyal statüsü, güzelliği, kendini geliştirebilmiş olması... bunlar hep sorun teşkil ediyor. Bu yaşa geldikten sonra birilerini beğenebilmek zor oluyor" demişti. Beklentiler artınca beğendigin insan sayısı azalıyor mesele budur.