bugün

12,5 falandım.
12.5 falandım ben.
herkez ateist olarak doğar

sonradan yobaz olur.

doğrusu

kaç yaşında yobaz oldunuz.
doğma büyüme.
cevap veremediğim soru. çocukken çok dindar bir insandım ama dini sorgular; bazen şüpheye düşer sonrasında ise şüphelerimi giderecek bir açıklama ile rahatlardım.

çok problemli ergenlik geçirip antidepresanlarla yıllarımı harcarken düşünmeyi bıraktım çünkü düşünecek halim yoktu. yıllar süren içe kapanmamın ardından yine bir şeyleri sorgulamaya başladım ve yavaş yavaş dinden uzaklaştım.

islam'ın hak din olduğundan emin oluştan islam'ın muhtemelen tanrı kelamı olduğuna oradan da tanrı'nın varlığı ya da yokluğu bilinemez ve islam muhtemelen insan eliyle yazılmıştır'a vardım ancak işin en tuhafı kaç yaşımda böyle olduğumu hatırlamıyorum.

keşke tanrı'nın varlığına dair net kanıtlar olsa da insansam demiyor değilim.
kendimi bildim bileli o ilahi ışık bana hiç tecelli etmedi.

11 ya da 12 diyebilirim.
Tam olarak 24 yaşımda. Çok geç kalmış hissettiren bir yaş. Ancak öncesinde yarı ateistim.
19 sanirim tam hatirlayamadim.
sorunun kaynağı burada.

bir dinle doğulmaz ki belirli yaştan sonra ateist olunsun. kafan basmaya başladığında sorgularsın. normalde genç-yetişkin yaşlarda sorgulaman gereken şey inançsızlığın boşluğu olmalıyken, sana dayatılan dogmaları yani dini sorguladığın için ateist oluyorsunuz.

mesele kökünden yanlış. inanç sistemleri bile ezber.

sizi kullanabildikleri eğitimli maymunlar yapmak istiyorlar hala görmez misiniz?
16(onaltı) yaşımda.
Doğduğumda. Hiç kimse bir dine inanarak doğmaz.
12,5 falandım ben.
Ateist samimi bir arkadaşım olsaydı ona kesin şöyle seslenirdim:

"Neredesin lan allahsız..!"

Edit: Eksileyen arkadaşlara soruyorum: ne diyeyim mahmut mu diyeyim? Neredesin lan Allah'ını sevdiğim mi diyeyim? Allahsızlık tercih ise yüzünuze söylenirse neden zorunuza gidiyor? Ayrıca samimi olduğum ateist arkadaşım olsaydı demişim. Elin ateistine dememişim.
erkeklerde 23-24, kadınlarda ise 20-22 yaşın altında ateist olanlar ben ateistim demesin lütfen.
10. Sınıfta.