bugün

bu süreci yaşayan herkesin bir an önce iş bulup, bu bunalımı atlatmalarını dilediğim hede.

iki farklı kız arkadaşımın mezuniyet sonrası iş arama süreçlerine ilk elden müdahil oldum, özellikle kızlar bu konuda çok duygusallar. gerçi erkek arkadaşlarım da içlerine atma eğilimindeydi, dışarıdan her şey güllük gülistanlık gözüküyor ama toplumdaki "eli ekmek tutan erkek" imajını henüz yakalayamadıkları için büyük bir buhran içerisindeler. allah kolaylık versin tüm iş arayanlara.
Düşman başına bile denmemesi gereken bunalım türüdür.
Yıldırır.

görsel
görsel
Bak ferihan Abla ne güzel açıklamış...
asıl askerlik şimdi başlıyor klişesini yapalım o zaman.

fırsatın varsa askere geri dön, memlekette işsizlik hala devam hala artarak devam etmekte. Bu devirde iş bulmak için ya bir torpilin olacak ya da mesleğinde iyi bir tecrüben ve düşük maaş beklentin. Bunların dışında gerçekten gençlerin en büyük derdi. Sen geri dön askere kardeşim.
Ozellikle bir erkek icin insani intiharin esigine getiren bunalimdir.

Yillar yillar once askerden donunce Ben de bulamamistim. Bir erkege yuklenen toplumsal yuk de soz konusu olunca Eli ekmek tutmayan, bir isi olmayan erkek olarak sayginli ve ozsaygisini yitiriyor insan.

Allah butun issizlik bunalimi yasayan kardeslerime yardim etsin.
john c. parkin der ki:

"istemekten vazgeçin, o zaman her şey size gelir"

bir olaya, kavrama ya da toplum normlarına delicesine bel bağlamayın. ben ne zaman ki iş aramaktan yoruldum ve işsizlik bunalımına girdim, o vakit iş teklifi ayağıma geldi. nedendir bilinmez ama evrenin böyle küçük şakaları vardır. "işsiz" olduğunuz için size kötü gözlerle bakan orospu çocuklarına itibar etmeyin. günümüz gerçeklerinin en başında gelir işsizlik. umudunuzu yitirmeyin. he, her ne kadar iş aramayı bıraktım desem de, siz bırakmayın. cv'ler bir bir uzaya yollansa da, bırakmayın..