irak ta amerikan askeri oldukce sevinmek

Gayet insani bir histir.

ırakta bir işgal vardır ve bu emperyalist işgal a.b.d askerleri vasıtası ile devam etmektedir.işgal'den lemalanan gerçek suçlular elbetteki ırakta cephede değiller.muhtemelen şuan bir tatil adasında tıkınırken bir yandan da plazmalarından dünya borsalarını takip ediyorlardır.ama her ne kadar sadece asker de olsa bu kan emicilerin hizmetinde olan a.b.d askerlerinin ıraktan tabutlar ile dönmesi beni çok mutlu ediyor.

Kaliforniya'da anne Cindy bekler diyerek olaya insani yönden yaklaşmak malesef mümkün olmuyor.Siyasi ve dolayısıyla ekonomik nedenle yürütülen bir savaşta haksızlığa uğrayan tarafın yanında olmak, haksızlığın diğer kurbanlarına acıma hissini zayıflatıyor.

benzeri bir yaklaşımda pkk olayında söz konusu.aslında dağdaki 16-17 yaşındaki genç de bu olayda kurban.birilerin çıkarı için çatıştığın öldüğünün farkında değil.o gençlere de acımamak mümkün değil ama balıkesir'in köyünden, yozgatın kasabasından gelmiş ana kuzusu evlatlara silah sıkıyorsa, insanın acıma hissi zayıflıyor.üzülüyor ama hiç suçu olmayana kıyılmasına gönlü razı olmuyor, olamıyor.hem de asıl suçlular ellerini oğuştururken.

a.b.d askerinin de,pkk teröristinin de öldürülmesinden mutlu oluyorum, her ne kadar sadece piyon olduklarını, piyonluk mağduriyetlerine üzülsem de.

edit:kimse a.b.d li anne cindy ile balıkesirli anna Fatma Hanımı kıyaslamasın.birinin oğlu ülkesine onbinlerce kilometre uzak başka bir ülkede silah tüccarları ve petrol şirketleri adına çatışan zavallı bir piyonken, diğerinin oğlu kendi ülkesinde sınırda nöbet tutan bir babayiğittir.

insan'a insan gibi muamele yapmayanlar hayvanlar gibi ölmeyi haketmişlerdir... *

ABD karşıtı kimselerin içinde bulunabileceği ruh halidir.

orada ölenlerinde yine kapitalist düzenin çarklarına mağlup olarak para veya burs peşinde savaşa gitmek zorunda bırakılmış güney amerika veya ispanyol kökenli devşirme amerikalı'lar olduğu düşünülürse insanı yine üzüntüye sevkeden bir durumdur.

ölen her Iraklı ve her Amerikalı için üzülmekle taban tabana zıt durumdur. Bir de kim ölürse ölsün iplemeyenler vardır ki evlerden ırak..

ezilen bir halkın karşısında tepkiyi nereye yönlendireceğimizi bilemeden bazen içimizi rahatlatan tepki..bu kadar vahşiliğin arasında duygu kargaşası yaşayan herkesin verebileceği bir tepki..

içinde bulunduğum durum. dünyay'ya barış getirme bahanesiyle savaşı getiren abd'nin son icraatında başarısız olması belki biraz olsun akıllandırır diye düşündüğüm için sevinmekteyim. diğer bir açıdan bakarsan evet onların da aileleri var, görev icabı geliyorlar ve hatta içlerinde savaşa karşı olanlar da var. ama bu azınlıkta. çoğu bağdat'a giderken aklından "let's kill some of this fuckin' bastards.." diye geçirdiği için kurunun yanında yaşı da yakıyorum.

Matta incili 26: 52 "O zaman isa ona, Kılıcını yerine koy!" dedi. "Kılıç çekenlerin hepsi kılıçla ölecek".

öldürülen askerlerin işgalci ve sömürücü bir devlete ait olması nedeniyle sevince, ölen askerlerin de anne kuzusu, ülkelerinden uzakta ve emir kulu olmaları nedeniyle üzüntüye, bu askerlerin aynı zamanda da tecavüzcü, sapık, vahşi ve işkenceci olması nedeniyle tekrar sevince gark eden, duygu dilemmaları yaşatan ve duygusal dengeyi bozan durum.

(bkz: o kimse çıkışta gelsin)
(bkz: bişey sorucam) *

sevinçten de öte; "taraflar kim olursa olsun, burada insanlık ölüyor." diyerek düşünülen buruk, bencil ama haklı bir zafer duygusudur.

bu conilerin;
afganistan'da insanların üzerinden askeri kamyonla geçerken
ırak'da geç kızlara tecavüz ederken
guantanamo'da insanlara işkence ederken
vietnam'da napalm kullanarak insanların kemiklerini eritirken yüzlerindeki iğrenç ifadeyi görmeden, bu duygu durmunu eleştirmek, "neticesinde insan" demek, hele hele hakkari'deki bir şehitle karşılaştırmak biraz abes.
hakkari'de ki şehit ülkesinin savunması için şehit olmuşken, ırak'ta ölen coni, başka bir ülkeyi işgal etmek, sözde oraya demokrasi götürmek için ölüyor. ve muhtemelen kendisi gebermeden önce bir çok kişiyede kendisiyle aynı sonu hazırlıyor.

evett, sıra geldi tanımımıza:
dünyada bir daha savaş, tecavüz olmasın diyen ve bu durumdan abd'nin ders çıkaracağını umut eden her insanın sevineceği durumdur. her ne kadar tayyip erdoğan, ırak'ta bulunan abd askerleri için dua etse de, bir çok insan açısından durum budur .
http://www.milliyet.com.t...003/04/04/yazar/asik.html

sıradaki parçamız üstad mahzuni şerif'ten gelsin: (bkz: amerika katil)

düzenleme : boşluklar

ölümüne sevinilen coniler, ülkesinin başka bir ülke toprağını işgal gibi bir ulvi görev yaparken, güneydoğu'da şehit olan askerlerimiz, ülkesinin toprağını korumak adına şehit olmuşlardır. dolayısıyla ölen abd askerlerine sevinmek gayet yerinde, şık bir davranıştır.

tanıdığım bir şehit annesi var, oğlu ölünce "vatan sağ olsun" diyen bir şehit annesi. ve televizyonda izlediğim bir şehit annesi var , beyazsaray önünde başkan bush'u protesto ediyor. kültürler farklı, ölümlere verilen tepkiler farklı. anlayacağın ey sözlük okuru, ikisininde anne olmasına rağmen hissiyatlar farklı. elbette ki tüm analara saygımız var lakin 18 yaşına kadar yetiştirdiği evladını kohlberg'in pazar ahlakı seviyesinin ilerisine geçirememiş,ırak'taki genç kızlara tecavüz eden, kocasının önünde bir kadına tecavüz eden, insanları çırılçıplak soyarak üstlerine köpek salan ve bu duruma gülen insanları doğurmuş, doğuracak analara saygımız yok.

eğer bu durumdan bir üzüntü çıkarılmak isteniyorsa; vietnam'da sakat kalan, japonya'da radyasyona maruz kalan ve bunun yansımalarını hala gören, ırakta tecavüz edilen, guantanamo'da işkence gören insanlara üzülünmeli.
savaş başladığından bu güne 2 milyon civarı ıraklı ölmüş. "civarı" diye bir tabir kullanmak insanın içini acıtsa da , durum bu. gerçek ölü sayısı bilinmiyor. ve ırak'ta 140000 abd askeri var . ölü sayısını asker sayısına bölersek, ölümüne üzülmemiz gereken her bir askerin kaç ıraklıyı öldürdüğünü buluruz.

düzenleme : noktalama sonrası boşluklar

(bkz: ırak ta teroristler oldukce sevinmek)

yemişim ırak'ını abd'sini diyenlerin 19 mart 2003 tezkeresini hesaba katmadıkları durumdur.

her gün oldukça sevindiğim şeydir.

ne yapaykım üzülüyüm mü yani conilere. ne işleri var ırak ta. siktirip gitsinler ya da gebersinler.

bir ruh hastalığıdır ve kanımca mutlak suretle bir psikolog ya da psikiyatrist yardımı ile tedavi edilmelidir.
sanki o amerikan askerleri ırak'a can sıkıntısından gitmişler gibi..
orada ölen amerikalıların anneleri anne değilmiş gibi..
bir yalancı başkana ve 3-5 tecavüzcü sapığa bakarak insanların ölümüne "oh oh iyi olmuş" diye sevinmek, benim bildiğim tanımıyla caniliktir, ruhsal bir bozukluktur.

efendim bu gün öğrenmiş bulunmaktayım ki; ırak'ta ölen abd askerlerine sevindiğim için ruhsal problemlerim varmış. bu tanıyı koyanlar bir adet psikiyatrist adresi yazarlarsa sevinirim. bu hastalıklı halimden kurtulur , kendileri gibi über pıtırcık bir ruh haline kavuşur ve ölen abd askerleri için yas tutmaya başlarım.
konuya dair, yani ölen abd askerlerine dair şöyle bir yaklaşım var ki neresinden tutsan insanın elinde kalıyor : "ırak'ta ölenler ( ki burada kasıt conilerdir) insandır ve bu conilerin öldürülmesi abd politikalarını öldürmez!". gelelim bu yaklaşımın neden elde kaldığına; abd monarşi, otokrasi, teokrasi vs gibi çağdışı bir yönetimle yönetilmiyor. orada da eyaletler bazında senatörler seçiliyor, temsilciler seçiliyor, başkan seçiliyor yani abd politikalarına yön veren ve bu politikaları demokratik bir yapı içinde biçimlendiren insanlar var. yani neymiş? abd politikaları insanlar tarafından belirleniyormuş ve gökten inmiyormuş. durum böyleyken insanların boyunlarına "barbar" sıfatını asmadan önce , allahın size verdiği beyini layıkıyla kullanmak gerekmiş.

bu duygu durumunu gösteren ( conilerin ölümüne sevinen insanların), karşıt görüşlerdeki( (conilerin ölümüne üzülen) insanları hayrete düşürmesinin ikinci bir nedeni ise: ölen 10000 abd askerinin içinde 100 tane masum conicik olabilme ihtimalini unutmalarıymış! eğer 2 milyon masum ıraklı öldürülüyorsa ve bu ölüme neden olan onbinlerce askerin içinden 100 tanesi masumsa ve bu 100 masum coni yasal olarak abd'ne geri dönme hakkı varken, bu vahşete hala orada bulunarak ortak oluyorsa , kimilerine göre masum olan bu conilerin öldürülmesine sevinmektede bir beis yoktur . zira kurunun yanında yaş da yanar.