irak ta amerikan askeri oldukce sevinmek

efendim bu gün öğrenmiş bulunmaktayım ki; ırak'ta ölen abd askerlerine sevindiğim için ruhsal problemlerim varmış. bu tanıyı koyanlar bir adet psikiyatrist adresi yazarlarsa sevinirim. bu hastalıklı halimden kurtulur , kendileri gibi über pıtırcık bir ruh haline kavuşur ve ölen abd askerleri için yas tutmaya başlarım.
konuya dair, yani ölen abd askerlerine dair şöyle bir yaklaşım var ki neresinden tutsan insanın elinde kalıyor : "ırak'ta ölenler ( ki burada kasıt conilerdir) insandır ve bu conilerin öldürülmesi abd politikalarını öldürmez!". gelelim bu yaklaşımın neden elde kaldığına; abd monarşi, otokrasi, teokrasi vs gibi çağdışı bir yönetimle yönetilmiyor. orada da eyaletler bazında senatörler seçiliyor, temsilciler seçiliyor, başkan seçiliyor yani abd politikalarına yön veren ve bu politikaları demokratik bir yapı içinde biçimlendiren insanlar var. yani neymiş? abd politikaları insanlar tarafından belirleniyormuş ve gökten inmiyormuş. durum böyleyken insanların boyunlarına "barbar" sıfatını asmadan önce , allahın size verdiği beyini layıkıyla kullanmak gerekmiş.

bu duygu durumunu gösteren ( conilerin ölümüne sevinen insanların), karşıt görüşlerdeki( (conilerin ölümüne üzülen) insanları hayrete düşürmesinin ikinci bir nedeni ise: ölen 10000 abd askerinin içinde 100 tane masum conicik olabilme ihtimalini unutmalarıymış! eğer 2 milyon masum ıraklı öldürülüyorsa ve bu ölüme neden olan onbinlerce askerin içinden 100 tanesi masumsa ve bu 100 masum coni yasal olarak abd'ne geri dönme hakkı varken, bu vahşete hala orada bulunarak ortak oluyorsa , kimilerine göre masum olan bu conilerin öldürülmesine sevinmektede bir beis yoktur . zira kurunun yanında yaş da yanar.