bugün

insanın en büyük düşmanı yine insandır. ne kötülük görmüşse insan yine insandan görmüştür.
(bkz: toz)
ya meraktan ya .....
şaka şaka insanın başına ne geliyorsa paradan.
(bkz: sivrisinek)
iş vermeyen, iş veren.
ben olarak tanımladığı aslında olduğu şeyi perdeleyen ve onun yerine dünyada gezen ruhsuz gölgesi.
kendisinden kasıt aslında budur.
(bkz: felsefe)
nefis ve dünya.
sahip olamıyorsa elidir, belidir, dilidir.
bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmaktır.
acaba demektir. söylemesi bile garip bu sözcük mahvediyor insanı.
(bkz: obsesyon)
yarım yaşamak, başladığı işi bitirmemek, sorumluluk hissetmemek.
doğadır. dünya çapında ölüm sebeplerine bak, hiçbir şey "doğal sebepler"le baş edemez.
yok insanmış, yok nefismiş... istatistikle gel bana, canımı ye.
başka bir insandır.
uykusuzluktur.
insanın en büyük düşmanı kendi nefsidir kanımca.
insanın en büyük düşmanı yine insanın kendisidir; bir insana en çok zarar veren ve en çok yarar sağlayan kendisinden başkası değildir. bir de acımasız zamanı unutmamak lazım. dünya nimeti uğruna yaşanacek olan tüm güzelliklere geç kalan bizlere acımasızca geç kaldığımızı haykıran, su gibi akıp giden zaman...
kibridir.
dilidir efendim.
tartışmasız insandır.
(bkz: bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm)
tartışmasız mutlak kendisi olduğu su götürmez gerçektir.
nefsidir efendim.
yine kendisidir..

zira çevresindeki hiç bir güzelliği, kendisine atılan hiç bir adımı, onun için uğrundan vazgeçilmiş bi çok şeyi görmez..

görsel
egosu , önüne geçemediği arzuları ve gururudur .