bugün

akılları zarar bir soru.
başka bir ifadeyle bir yere gidildiğinde, restorant olur cafe olur, neden ortalarda bulunan boş masalara değil de cam kenarında bulunan masalara yönelinir. bir psikolojik açıklması var mıdır bu durumun.
en basitinden çekilen yolun bir manzarası vardır. sabit bir bakış açısıyla koridoru izlemek yahut insanların hareketsiz durmalarını gözlemek, koltuğun desenlerine bakmak bi' yerden sonra can sıkmaya ba$lar. dı$arda ise bir fotoğraflar bütünü vardır.
genellikle sessizliğe ve yalnızlığa hasret kalmış kimselerin istediği bir şeydir ki, değişen yollara bakılarak müthişde hayal kurulabilir.
günün gürültüsünden sıkılıp manzarayı izlemek ve içlenmek isteyen ruh hali diyebiliriz.
koridordan hoşurtuyla onlarca kez geçen onlarca götle sürekli olarak gözgöze gelmek istememeyi kim yadırgayabilir ki.
ben de çok isterdim. istemiştim. hatta denedim de. ama olmadi. uzun bacaklarimin ilk kez cefasını çektim. cama dayayıp başimi hayale dalamadim. ( bunu itiraflar bölümüne mi yazmalıydım)
cevabı basit bi soru. şimdi koridor tarafında oturunca bi süre sonra sıkılıyosun, ama dışarıyı, geçtiğin beldeleri seyrettikçe sıkılmıyosun, sürekli yeni bişey görüyosun. cam kenarında yer olmadığından çoğu defa yola gitmekten vazgeçmişimdir, veya 1 saat geç giderim ama cam kenarında giderim arkadaş.
Yanindakini rahatsiz etmeden disari bakabilmek icin.
çünkü cam kenarı başını yaslamak, dışarıyı seyretmek gibi yolculuğu kısaltan eylemlerin gerçekleştirilebileceği yerdir. aynı zamanda uzun bacaklı insanların isteyip de yapamadığı şeydir.
(bkz: sözlük formatına aykırı başlık açmak)
kafasını koyacak bi yer ister gece yolculuğunda uyurken.
çünkü cam kenarları mekanın kalabalığından biraz daha izoledir. öyle mekanın ortasındaki masalar gibi yanınızdan arkanızdan sürekli insanlar geçmez.
hemde manzarası vardır,havadardır,aydınlıktır.
insan özünde çok ürkek bir varlıktır... dışarıdan gelecek her türlü tehlikeyi algılayıp hemen kendini korumaya almak ister...cam kenarına oturmak istemeside diğer bütün hareketleri gibi dünyadaki bu en güçlü içgüdünün ürünüdür...
inerken koridor tarafında oturanı rahatsız etmek için.
dışarıyı izlemek için.
otobüsün kalabalığından uzaklaşmak için vb.
koridor boşluktur. ruhta da boşluk hissi yaratır. Ne zaman koridorda otursam kendimi garip bir şekilde boşlukta hissederim. özgüvenim düşer. sanki sağdan soldan herkes "koridorda kaldııı koridorda kaldıııı" dermiş gibi gelir. (bu kısım müzikal söylenecek)
"can" kenarında oturamadıkları için. manzarayı, yolları, dışarıyı yanında oturmasını istediği insanın yerine koymak için.
"can" kenarında oturamadıkları için. manzarayı, yolları, dışarıyı yanında oturmasını istediği insanın yerine koymak için.
cama sormak lazım.
insanlardan soyutlanarak yolculuğun keyfini çıkarabilmek için.
kafayı cama dayayıp kestirmek için.
en oturulası yer, ne yani şöför ya da muavin koltuğuna mı oturalım.
yol boyunca görülecek yüzlerce hatunu, rahat rahat kesebilmek için.
yurt içi uçak seferlerinde bir çok kez bulununca koridor tercih edilir.
halk otobusunde yer vermemek için yapılan en önemli iki şeyden biri cam kenarına oturup dışarı bakmak diğeri ise uyuklamak.
şeffaflık insanların hoşuna gittiği için.