bugün

orjinali; herkes cennete gitmek ister fakat kimse ölmek istemez olan söz
insanlar öldüklerinde cennete gitmek ister ama dünyadan da koparak, ölmek istemedikleri gerçeğidir.
karnım doysun ama pastam dursun meselesidir.
çünkü ölüm bilinmezliktir, her ne kadar bir şeye inanılsa da acabalarla doludur ölüm.
kesinlikel ama kesinlikle doğru bir hipotezdir. **
aklıma murat menteş'in "ölümden korkuyorduk çünkü insandık." cümlesini getiren söylem.
çünkü sadece cenneti arzuluyoruz direk gideceğimizin bir garantisi yok eğer bu garanti verilirse ölüme olan talep artacaktır.
manidar bir söz efendim, insan nın dünyada kırdığı çanak çok olunca ölüm ve sonrasını istemiyor, lakin kaçış yok o pamuk tıkanacak.
beyin hiç bir gerçeklikte, hiç bir gerçek dışılıkta, hiç bir algı çeşitinde ölümü kabul etmez.. intihar eden insanlar bile aslında yaşayacağı umudu taşır, yüzde 1 bile olsa. beyin, arkadaşlar her zaman yaşamayı seçer..
(bkz: banyo yapmak istiyorum)
(bkz: ama saçım ıslansın istemiyorum)
--spoiler--
5 - Kendilerine Tevrat yükletilip de sonra onu taşımayanların durumu, kitaplar taşıyan eşeğin durumu gibidir. Allah'ın âyetlerini yalanlayanların durumu ne kötüdür. Allah zalim toplumu doğru yola iletmez.

6 - De ki: "Ey Yahudi olanlar! Eğer insanlar arasında yalnız sizin, Allah'ın dostları olduğunuzu sanıyorsanız, o halde ölümü temenni edin, doğru iseniz?"

7 - Ama onlar, ellerinin (yapıp) öne sürdüğü (işler) yüzünden ölümü asla temenni etmezler. Allah zalimleri bilir.

8 - De ki: "Sizin kendisinden kaçtığınız ölüm, muhakkak sizi bulacaktır. Sonra görünmeyeni ve görüneni bilene döndürüleceksiniz. O size (bütün) yaptıklarınızı haber verecektir.
--spoiler--

(bkz: cuma suresi)
(bkz: arzular şelale)
herkesin cenneti arzulayıp ibadetten bihaber olması ile benzerlik gösteren durumdur.
Doğru bir düşünce tarzıdır.
Herkes bir şeyler elde etmek istiyor. Bunun sonucunda ise bazı zorluklar var fakat kimse onlarla mücadele etmek niyetinde değil.

Hem ölmiyim hem de cennete gidiyim düşüncesi mantıklı değildir.
(bkz: armut piş ağzıma düş) dogrudur.
ölüm, belki de insanoğlunun en büyük yanılgısı, en aptal korkusudur. filmlerde özellikle sürekli görürüz, ölmek üzere olan bir insanın girdiği rahatlama modunu, hiçbir şeyi umursamaz ve onun için üzülen ağlayan insanlara gülümser.