bugün

her dedeyi sakallı zannetmekle yarışır.
her tek kaşlıyı kürt sanma.
Bir kürt atasözüdür, Kobani Muharebesi sonrasında Kürt imparator IV. Bijiamelos tarafından söylenmiştir.

(bkz: işid)
Allah ebene sabır versin temennisinde bulunacağım durum.
(bkz: her sakallıyı akrabası zannetmek)
ayrıca psikoloji derslerinde de tekrarlanan söz öbeğidir.
ortaokulda türkçe öğretmenimin sıkça söylediği sözdür.özellikle ek-kök konusunda söylerdi.neymiş ekleri birbirine karıştırıyormuşuz..
saf mısın lan? ın dolaylı yoldan söylenişidir.
bunun bir değişik versiyonu da her gördüğün sakallıyı suavi mi sandındır. o kadar da etkili olamamıştır
+ size dede diyebilir miyim?
- haha, beni dedesi sandı yavrucak.
+ hemen de gt ün kalktı be.
(bkz: her dedeyi sakalli sanmak)
sakalsız bir dedeye sahip olunması durumunda geçerliliğini yitiren deyim.
işlem öncesi dönemdeki çocukların overgeneralization yapması sonucunda her şeyin kendisine ait olduğunu düşünerek gerçekleştirdiği bir olaydır. malumunuz bu dönemde çocuklar,üst düzeyde sınıflama yapamazlar. nesneleri biçimlerine ya da renklerine göre sınıflayabilirler.her kırmızı arabayı babasının arabası,her mavi cekedi annesinin sanması ve her beyaz önlüklüyü doktor sanması * gibi bir şey olsa gerek.her sakallıyı da dedesi sanar tabi çocukcağız.sabi sübyan bunlar uğraşmamak gerek.
bregoviç şarkılarını "oya-bora"dan bilen, B.B.King'i duyduğunda "Aha, Grup Çığ'ın halayları" diye halaya kalkan, Artemis Tapınağı'nı gördüğünde bilmem hangi otel sanan zihniyettir. komiktir... *