bugün

günümüzde nesli tükenmek üzeredir.
blöf yapamayacak olan kişidir.
anında hafif pembelikten domates kırmızısına ondan sonra vişne çürüğüne dönebiliyorum.

bunun sonucunda morarak ölmeyi dilediğim de bir gerçek.
Kendini hemen eleveren insandır aynı zamanda. Utanınca kızarır, sinirlenince kızarır, sıcak basar kızarır, kısaca kendini kızararak ifade eder.
Beyaz tenli olmasıyla alakası yoktur, buğday tenli insan da kızarabilir.

Ha bordo mor gibi oluyoruz o ayrı.
benimdir. hayatımda şuan bundan başka bir sorun yok gibi. benim durumum sanırım biraz da psikolojik. bir ortamdayken veya herhangi bir arkadaşımla konuşurken yüzümü incelediğinde ölümüne utanırım. sonra yanaklarım hafif ısınır ve hemen ardından "allahım nolur kızarmasın" duaları eşliğinde oradan uzaklaşma çabaları, ardından istiklal marşı ve kapanış.
işte bu benim. En küçük bir yalan da direk yüzüm kızarıyor. Yalan söylemeyi becerebilseydim belki daha mutlu olabilirdim.

Eeee kapalım bu işler böyle yürüyor...
ıyk salçalık domatestir.
Utangaç ve beyaz tenlidir. Maalesef.
Utanmam gerekenler dışında fazladan utanmam ama hemen kızarırım. Güzel bir şey aslında istemsizce saflığımızı dışa vuruyoruz.
Ya utangaçtır ya da kırmızılık ona geninden gelmiştir. Üçüncü hali düşünmek istemiyorum çünkü sana kırmızı çok yakışıyor olaylarına girer ki çıkamayız. ilk ikisi iyi boş ver.
utangaç beyaz tenli insandır.
hele beyaz tenliyse üf üf.
utanılacak bir şeye yapmaya müsait olduğundan değil, zaten utangaç ve övgü aldığında dahi kıpkırmızı olabilen insandır. değer bilir, kıymet bilir, önemser utanır kızarır. yani yabaniliğinden değildir utangaçlığı.
Malesef ki benim bu hemen kıpkırmızı oluyorum.yeni tanıştığım biri gelip aa kıpkırmızı olmuşsun demese neyse alıştım artık.
çok büyük bir sorundur.yav ben hiç yalan söyleyemeyecek miyim?kendimi tutmaya çalışıyorum ama bu kahrolası yanaklar hemen beni ele veriyor.
Lanet olsun en sevmediğim özelliğim.

Kulakları da kapsayacak şekilde bir hararet basıyor utanç anında.