hayatınızdan insan çıkarmanın verdiği rahatlık

Nedense çevremdeki her insana koşulsuz şartsız bağlanıyorum.
Ağzıma etse, kendimce arka planda aklama programlarımı çalıştırıyorum.
- ama öyleydi, böyleydi.
- ama derdi sıkıntısı vardı.
- ama, ama, ama...

Sanki hayat gailesi bir tek karşımdaki insana ait, beni kapsamayan bir çabaymışçasına...

Halbuki bırak ipinin ucunu, uçsun gitsin şu balon. Zaten patlayacak bir yerde, elinde mi patlasın?

hayatiniza gereksiz insani hic sokmamaya giden bir evrim surecidir.

son yillarda uzak durdugum insan tipleri...

-menfaatcilar.
-beni degersiz gorenler.
-hep kendisi hakli olanlar.
-herseye itiraz edenler.
-Sadece "ben" diyenler.

Uzak durmam bu tip insanlardan nefret ettigimden degil, kendime saygimdan.
Ve gayet huzurlu ve mutluyum...

bu rahatlık birazda; çıkarınca, acaba ben mallık mı yaptım çıkarmakla duygusunun asla insana gelmemesi ile olandır. yani böyle düşündürtmez hiçbir zaman. hayatınızdan çıkaracağınız insan bellidir sizin zihninizde. acabası olmaz, hep bir rahatlık olur harbiden.

Kamburu kazıyıp dik yürümenin en bilindik yoludur hayatımızdan insan aforoz etmek.

Gereksiz insanlar sadece yüktür, külfettir. Yükler sorumlulukları ağırlaştırıp beli büker. Kendimize ayıracağımız vakitten çalıp onlara çar çur etmedir bu gereksiz insaniyetli halimiz.

insanın kendi kendisinin hırsızı olmasini sevimli gösteren yersiz bağ kurulur o insanlarla.

Yaklaşık 7-8 ay evvel Yeni eve taşındım, yeni işim var, arkadaş çevremi eledim, akrabaların hepsi engelli, yetmedi aileden de üstünü çizdiklerim var.

Benim için gerçekten(!) Önemli kişileri işaretledim. Tenhayım...sakinim... özgürüm...

Bazı kişileri çıkardıktan sonra ulan niye daha önce yapmamışım der insan. Haketmeyeni çıkarın gitsin.

yapamam.bi koseye çekilip terkedilisimi izleyene kadar beklerim.sonra da mevcut duruma alismaya calisirim.

joker hakkını dolduranların oyundan çıkarılıp rahat edilmesidir. kendi iplerini kendileri çekmiştir.

Zaman zaman yapılması gerekir, bir nevi bahar temizliği de denebilir, kızgın kumlardan serin sulara atlamak gibidir.
Yükünü sırtından atmak gibidir.

Bunu öğrenmek zorundayız.
Bedenimize ve ruhumuza zarar verenleri bir ömür taşımak gibi bir zorunluluğumuz yoktur, olmamalıdır.
Bunu yaparken kavgaya, dövüşe de gerek yok, usul usul, ağırbaşlı yapılmalıdır bence.

Her ne kadar tatsız ve yıkıcı bir eylem olsa da, yokluklarına üzülmek, yaptıklarına üzülmekten daha iyidir.

Oh beee!
Işte bele hissederem.

Rahatlatır keşke çıkartabilsem ama yaşanmışlıklar var. Zırt pirt görüşmek istiyor.

Süpürgeyi kapantınca hissedilen.

Çıkardığınız insan gereksiz ise bir huzur gelir ve hayatınız sadeliğe kavuşur. Düğümlerim çözülmüş gibi hissediyorum bu durumlarda. istemeyerek bile olsa zamanı geliyor ve iyi ki diyebiliyorsunuz.

Muazzamdır. telefondaki gereksiz uygulamaları silmek kadar rahatlatır.