hayatın sürekli borç ödeyerek tükenmesi

özellikle az gelişmiş ülkelerin kaçınılmaz gerçeğidir.

insanları borçlandırmak, tüketime teşvik etmek, ne kadar çok şeye sahipsen o kadar yaşıyorsun mesajı vererek onların köle hale getirilmesi sadece insanların tutumlu olup olmamasıyla açıklanacak bir şey değildir.

ev kredisi çekmektir.

kamçı yiye yiye sırtı üstü yatıp oh be dünya varmış dedirtmez insana. (bkz: borç yiğidin kamçısıdır).

konut kredisi 50 ay
taşıt kredisi 30 ay
ihtiyaç kredisi...12 ay
92 ay... ömür lan... bildiğin ömür...
faizler de ömür törpüsü..

kredi kartlarına abanmanın neticesinde gerçekleşen olaydır. yazıktır.
allah kimseye yaşatmasın.

karşılığı yoksa borçtur, ödenecekse alışveriş olur onun adı.

Az gelişmiş ülkelerden ziyade bütün dünyanın en büyük sorunsalıdır. insanlık ne için ne yaptığını unutur. Rahat yaşamak için çalışan birey parayı görünce daha fazlasının daha da rahatlık getireceğini düşünür, kazanırken daha fazla sıkıntı, kendine ayrılan daha az vakitleri hesaba katmaz. bu yüzden biraz daha kazanınca arabam şu olsun der kredi alır, bitane daha evim olsun der kredi alır, şirket açmak ister kredi alır, şirketi büyütmek ister kredi alır, sonra öderken bir bakmış ölmüş.

kapitalizmin insanlarda uyandırdığı heves sonucu hepimizin içine düştüğü aptallık durumu ve farkındalıktan uzak olma sendromu.

türkiye ve diğer kapitalizmin hakim olduğu ülkelerde sıkça rastlanan durum.

az gelişmişlik ya da çok gelişmişlikle alakası olmayan tespittir.

zecharia sitchin kitaplarında anunnaki teorisinden bahseder. buna göre bizler; afrikada altın çıkartmak için marduk gezegeninden gelen dev uzaylıların *, dünya üzürindeki mevcut bulunan maymunlara kendi dna larından transfer ederek labaratuarlarda geliştirilmişizdir. * * bir başka deyişle köle olarak yaratılıp sömürülmüşüzdür.

bugünkü bankacılık ve para sistemimize bakınca tüm ekonomiler, borç vermek ve ödemek üzerine kurulmuştur. kısaca cebinde para olan her birey * o paranın ödemekle bitmesi mümkün olmayan faizini ödemek için yaşar.

evet tüm hayatlarımız sevmediğimiz iş yerlerinde pazar kahvaltısı ve gerçekten var olmayan para nın faizini ödemeye çalışarak geçiyor.

(bkz: Zeitgeist Addendum)
(bkz: Zeitgeist Moving Forward)