bugün

uğraşıp didinip hayatımızdan çıkartamadığımız kavramlar yığını. benim için bu şey benim. ulan onca insan varken neden ben ben oldum ki dedirten olay.
Bazen bazı insanlardır. Belki de bu yüzden can sıkıcıdırlar.
Yataktır. Dünyanın en güzel eşyası olması bir yana; oturursun, yatarsın, ders çalışırsın, ağlarsın, sevişirsin, yatağına oturup tavanı izleyerek sigara içersşn.

Dünyanın en güzel aktivitelerini yapabildiğim bir şeyi hayatımdan çıkartamam. Tek bağlandığım şey bu.
telefonlar ilk sırada yer alır.. ikincisiyse güvendiğimiz insanların sırtımıza sapladığı o upuzun sipsivri hançerlerdir şüphesiz..
Mücadele etmek..
Zaaflarımız.. eksikliklerimiz, asla bilmemesi gereken o yavşağa bütün noksanlıklarımızı ihbar etme öküzlüğümüz.
yalnızlığım.
Telefon
Bilgisayar
Televizyon.
Istemek. Aslinda her seyi isteyebiliyor fakat hicbir sey yapmayabiliyoruz.
Su siralar herkesin cok sey istedigini fakat sahiden neyi istedigini bilemedigini fark ediyorum.
Sahiden istiyor muyuz Yoksa baskalari istiyor diye mi istiyoruz, oldukca fark var. son donemde ne istedigini bilmeyen ve hayata karsi bir durusu olamayan yiginlar arasinda ben ne istiyorum diye sormali insan kendine.