halk şiiri

Halk kültürü ulusal kültürün en önemli, en verimli kaynaklarında biridir. Halk şiiri ise bu kaynakların en etkin, en yaygın ve özgün kollarındandır. Halk şiirinin genellikle sözlü bir etkinlik olması ve egemen çevrelerce küçümsenmesi onun yazılı kaynaklara geçmesini kısıtlamıştır. Bu nedenle, halk yığınları onu yüzyıllarca gözü gibi korumuş, kulaktan kulağa ve kuşaktan kuşağa aktararak bugünlere getirmiştir
özellikleri:
1.halk şiiri yazıyı pek tutmaz. doğaçlamadır ve tasarlama yoktur.
2.milli edebiyatımızdır.
3. hece ölçüsü ve nazım birimi olarak dörtlük kullanılır.
4.sazla çalınır ve dili sadedir
5.sanat yapmak için değil halkın duygularını yansıtmak için yazılır.
6.Şairleri, genellikle okumamış kişilerdir
7. anonim halk şiiri tasavvufi aşk şiiri ve aşık tarzı halk şiiri olmak üzere üçe ayrılır.

başlıca nazım türleri;
(bkz: koşma)
(bkz: varsağı)
(bkz: mani)
(bkz: destan)
(bkz: semai)
(bkz: türkü)
(bkz: divan)
(bkz: selis)
(bkz: kalenderi)
(bkz: satranç)
(bkz: vezn-i aher)

Çok güzel şiirlere sahiplik yapan bir alandır.

Tamamen yaşanmışlıklar ve hayattan kesitlerle hayatı anlatır. Diğer divan şiiri ve türevlerine benzemez çok daha güzeldir.